Γερνούν....κιτρινισμένα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα, επανέρχομαι στα σοβαρά μου, γιατί η αφορμή για αυτό που γράφω σήμερα, έχει για εμένα μεγάλη αξία, όπως είμαι σίγουρη και για όλους εσάς, τα βιβλία μας...ιερά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατούσα χθες και διάβαζα, ένα παλιό βιβλίο
αυτά που έχω φυλαχτό κι ήταν για εμέ σχολείο

Όπως το ξεφύλλιζα, τριβόταν η σελίδα
γέμισαν τα χέρια μου, τις ομορφιές που είδα

Χρόνια στο σπίτι τα κοιτώ, μέσα στη κάμαρά μου
τα παιδιά μου που αγαπώ, νιότης, χρυσαφικά μου

Γλυκά, μυρίζει το χαρτί, που έχει πια παλιώσει
σαν ευαγγέλια τα κρατώ, μου δωσαν τόση γνώση

Δίπλα...σιμά μου ξενυχτούν, στη σειρά αραδιασμένα
της νοσταλγίας, τ` ιερά, χρόνια...πιστά σ` εμένα

Δωμάτια, όλα τα γέμισα, σαράντα χρόνια τώρα
αφιερώσεις που ειν ψυχής, της θύμησης τα δώρα

Ξεφτίσανε, πια στις γωνιές, γερνούν...κιτρινισμένα
τα χαιδεύω τις βραδιές, με μάτια νοτισμένα

Μ` αρέσει η φροντίδα τους, μ` αγάπη τα κοιτάζω
εκείνα που γεράσανε....ξανά τώρα διαβάζω

Σαν το παλιό καλό κρασί, όλα, έχουν να μου δώσουν
ειν η δικιά μου προσευχή, όμορφα!!!σαν παλιώσουν

Διαλέγω, τίτλους, συγγραφείς, ζουν...μέσα στις σελίδες
τη Σμύρνη...και την Πόλιν μας,,,τις γλυκές πατρίδες

Ένα περιβόλι χάρτινο, γλυκά μαζί μου ανθίζει
που` χει κρινάκια γράμματα και την αυγή χρυσίζει

Σε ετούτο εδώ που τρίβεται, γράφει η Διδώ Σωτηρίου
τα ματωμένα χώματα....Αυτοκράτωρ...του βιβλίου

Και τα καινούργια, αγαπώ, όλα εδώ, σκιά μου
μα τα παλιά μου, ειν αλλιώς, μιλούνε στη καρδιά μου

Ειν τούτα τα ευαγγέλια, κεριά μες στο σκοτάδι
το τρίμμα μες στα χέρια μου , θαρρώ...μου μοιάζει χάδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2017