Ζιζάνιο

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Καλό καλοκαίρι να έχουμε, παντιοτρόπως!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκεί που αδιάφορα πατείς και δίχως να κοιτάξεις,
στα χώματα, στα μάρμαρα, στου βίου σου τις πράξεις,
στων ρημαγμένων τις στιγμές, στην ίδια τη σκιά σου
και στων παλιών ονείρων σου τους λαβυρίνθους... στάσου!

Στάσου σε μια μικρή στιγμή, που 'ναι σκληρή σαν βράχος,
μεγάλη σαν το πέλαγος, βαθιά όπως το πάθος,
κάποτε στέρφα σαν καημός ή καρπερή σαν κάμπος,
σαν λάσπη όπου έπαιζες μικρός, στης νιότης σου το θάμπος.

Εκεί, κρυμμένο στις ρωγμές εμπόλεμων βημάτων,
φυτρώνει κι ανασταίνεται το θαύμα των θαυμάτων:
Βοτάνι και ζιζάνιο που λίγοι το γνωρίζουν
και λίγοι ξέρουν να το δουν και οι εκλεκτοί το αγγίζουν.

Δυο φυλλαράκια δροσερά, που μάχονται τη σκόνη
και τους κινδύνους αψηφούν του πλήθους που ζυγώνει,
αν έχεις μάτια να τα δεις και μια στιγμή μονάχα
τους δώσεις, ξόρκι θα γενούν για όσα φοβόσουν τάχα.

Και τότε, στη μικρή στιγμή, που 'ναι σκληρή σαν βράχος,
μεγάλη σαν το πέλαγος, βαθιά όπως το πάθος,
κάποτε στέρφα σαν καημός ή καρπερή σαν κάμπος,
θα ξέρεις: το άλας της ζωής ειν' των λαθών το θάμπος!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2017