Πάλι εδώ

Δημιουργός: l;)ena, lena

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι εδώ παγιδευμένη στο χρονοχώρο σου καρδιά..Σε όλη αυτή τη διαδρομή της δεκαετίας ενίοτε ανοίγω ένα παγωμένο ροζέ ..κάποια στιγμή θα γίνει και "Vinsanto" και ξετυλίγω στο κουβάρι των αναμνήσεων τα χιλλιόμετρα!
Πότε δεν ήμουνα σκιά !Ό,τι θέλησα το διεκδίκησα με πάθος και το βίωσα ως το μεδούλι ..Ξεζούμισα κύτταρα αλλά και έδωσα τα πάντα μου ,γιατί έτσι γεμίζω εγώ...

Σήμερα αναμετρήθηκα με την κλεψύδρα του καθρέπτη μου...Ανάποδα μετρούσα τόσο καιρό..Το είδωλό όχι την αγάπη! Η μορφή μου είναι πίσω από κει ...Σε κοιτάζει χρόνια τώρα και περιμένει καρτερικά τη στιγμή που θα θυμηθείς! Θα παρεις το σφυρι και θα κανεις θρυψαλα το ψεμα της αφανους μοναξιας!Είναι μια νύκτα Ερινύα από αυτές που σε σπρώχνουν στον εσωτερικό γκρεμό σου..όταν συναντάς εσένα κι όχι την αντανάκλαση και θερίζουν τα δάκρυα στις ακτές της σιωπής..Μια σιωπής ανίερης ..ανυπολογιστα ηλίθιας σε όλα αυτά που χτυπάει η καρδιά σου..Σ εόλα αυτά που είναι αίμα σου και γίνονται οξυγόνο!

Σε αγαπω κι ηρθε ο καιρος να σου το δειξω στο θροισμα της φωνης σου..οταν λαμπει απο χαρα καθε φορα που συνανταει τη δικη μου με μεδεουσα προσοχη!Εμπαιγμος τρυφεροτητας το λογοπαιγνιο της ανελευθεριας του καημου...

Σημερα ξεφλουδισα το δερμα μου απο το βραχο...
Ξεπετρωσα ψυχη μου την ψυχη μου και η μορφη τα ματια σου τα τοξοτα ειχε και για φτερα το χαμογελο σου..

Καθε φορα που τρεμεις οπως η φλογα το κερι σαν γευεται..περναω ταχα τυχαια απο το παραθυρο σου...για να βεβαιωθω οτι εισαι καλα!Μετα γυριζω και παλι στη μασκα μου,για να μη δεις ποσο τρομαξα...ποσο ανησυχησα αν κατι επαθες .

Οχι...δεν ειναι εμμονη...τοσο απειρα λιγη η θαλασσα τα δακρυα να μετρησει των λυγμων απο τις προσευχες και τα σας παρακαλω στους φυλακες Αγγελους σου να σε προσεχουν...

Αν παθεις κατι..δεν εχει νοημα τιποτα...
Καλυτερα Αρλεκινος σε καποια γωνια της ζωης σου στον αορατο μου θρηνο ...παρα επιορκος αγαπης αγαπη μου!


Ακόμη μια μέρα που συνάντησα τον εαυτό μου στα κύμματα και παραδώθηκα άνευ ορων στους ελευθεροφύλακες της Συγνώμης..Συγνώμη από μένα ,για μένα..

Κάθε φορά που με συναντώ το μαχαίρι μπαίνει ακόμα πιο βαθιά και ξεριζώνει το άπειρο!!!

Πιο κοντά από ποτέ ...στο μεγαλύτερο θάρρος που βρήκα, για να σε δω κατάματα ήλιε μου...Δε φοβάμαι μη με κάψεις ..Έκλαψα πια μπροστά σου..το πολύ πολύ να ξαναδακρίσουμε από ευτυχία αυτή τη φορά!

Ναι σε αγαπω και εν ετει 2017 βγαζω εισητηριο καρδιας,για τα ματια σου!Εκει λαμπει ο ηλιος της ζωης μου ο πιο φωτεινος..Εκει τ αστερια...Εκει η μονομαχια ..Απεναντι εντος!
Αυτο ηταν το σχολιο

Παμε και στο τραγουδι

Χρονια τωρα κουβαλαω το χρωμα σου
στο ονειρο μου τραγουδαω ενα ακομα σου
Εκει υπαρχουνε μαζι
Δεν εχουμε πληγη
Μονο αγαπη
Εκει η απαντηση εμεις
Στης στιγμης το δακρυ

Χρονια τωρα ναι σε αγγιζω
Μες σε αορατες σκιες
Τον εαυτο δεν οριζω
Οταν βγαινουν Κυριακες
Και ζητανε να σε αγγιξουν
Σαν αγαπη απαλα
Μες στα πληκτρα να σε κρυψουν
Που χτυπαει η καρδια

Ολα ναι τα σε αγαπω μας
Που δεν ακουσες ποτε
Μα ειμαι εγω ο ανθρωπος σου
Τα φτερα ειναι στο μπλε

Μες στην κουπα του καφε σου
Καλημερα σαν μου λες
Ποσο θελω να μα αρπαξεις
Και να καψεις ενοχες
Πανω σε ενα φιλι
Ειναι αυτη η γραμμη που
Δεν περασαμε ποτε
Ειναι χρωμα η σιωπη
Μες στα ματια σου παιδι
Που πεταγαμε

Μια αθωωση γλυκια
Στην αγαπη τη βαθια
Μες στο πιο ομορφο γιατι
Η ανασα μας καυτη

Ή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2017