αγάπα με να μάθω πως αναστήθηκα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

γαλήνια ήταν η λίμνη και μαβιά
που πήγαινε σέρνοντας και το κορμί
άνοιγε τα φτερά μου δεξά ζερβά
λίγο ακόμα κάνε υπομονή
της λεβεντιάς μου έλεγε η φωνή
μή φοβηθείς βάλε και πείσμα ξανά

έφυγα γυρεύοντας τα δυό ματάκια σου
με της χαράς τα γαρύφαλλα στο χέρι
ποθούσα σιμά να φτάσω στα χειλάκια σου
ερχόμουνα σαν τ' αμόλευτο σου ταίρι
σάρκα ζωντανή λαχτάρα στα μεράκια σου
εκεί το γοργό φτερό μου θα με φέρει

ψίθυρος μοιάζει οτι σου λέω τώρα
μα άναψε η άμοιαστη μου πυρκαγιά
και η ψυχή πήρε φόρα λευκοφόρα
τρελλή κραυγή μου τη ρίχνει φωναχτά
λόγια έρωτα να πώ ήρθε η ώρα
ξελαρυγγίζομαι σ'όλο τον ντουνιά

τι όμορφο που είναι να ζώ να σ'αγαπώ
σαν αγάπησα να ξέρω αγαπήθηκα
ωραίος κι ο πόνος που στερνά ξαναπονώ
μες στα στήθια να ριζώνει δεν αρνήθηκα
δε γυρεύω χάρη δε το έχω για κρυφό
αγάπα με να μάθω πως αναστήθηκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2017