Ξεθώριασε ο Ουρανός μου

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

...ελπίζω να φέρεις το φως, μοναδικέ μου ήλιε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεθώριασε ο ουρανός μου
κι όσα αγαπούσα παλιά
χρόνε εσύ εκμεταλλευτή
μου χάρισες τόσο πόνο έτσι απλά;

Ξεθώριασε το όνειρο
που φτιάξαμε μαζί
ξεθώριασε ένα δάκρυ
που μας ακολουθούσε σ' όλη τη ζωή

Δρόμοι δύσβατοι και γκρίζες ακρογιαλιές
θάλασσες φορτωμένες αναμνήσεις, σκοτεινές
πάει ο καιρός για καταιγίδες και βροχή
κι εγώ μόνη, αναζητώ το "γιατί"

Έφυγαν μέρες και νύχτες που μοιάζανε αληθινές απολαύσεις
καλοκαίρια που ήθελες παλιά μαζί τους τον καιρό να περάσεις
κάηκα η ίδια στην δική μου τη φωτιά
που πίστεψα ότι θα συγκρατούσα αισθήματα τόσο δυνατά

Τα λουλούδια έχουν μαραθεί, η φύση όλη θρηνεί
πεθαίνει ο κόσμος μου κι εγώ αδιαφορώ
πιστεύω πώς θα πεθάνω κι εγώ
αν στο ποτέ δώσω τον βαρύ μου καημό...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2006