Βασιλικός

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Άραγε;;;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βασιλικός

Κι όμως. Δεν μπορεί να ήταν ψέμα.
Το έβλεπα στα μάτια σου, δεν ήταν ψέμα.
Το έβλεπα, κάθε φορά που ανέβαινα τη σκάλα
κι έβρισκα ορθάνοιχτη την πόρτα κι εσύ εκεί να με καρτεράς.
Το ένοιωθα κάθε φορά που άνοιγες τα χέρια σου
κι εγώ κούρνιαζα μέσα τους, σαν ένα μικρό – μικρό παιδάκι.
Το ένοιωθα, κάθε φορά που με το ένα, με το δύο, με το τρία,
με σήκωνες ψηλά και μ’ έφτανες μεσούρανα
και από εκεί ψηλά, μιλούσα με τα μάτια σου.
Τα πιο όμορφα μιλήματα ήταν αυτά, το ξέρεις; Τα πιο όμορφα.
Από ψηλά σε έβλεπα αλλιώς.
Σε έβλεπα να λάμπεις σαν άστρο στη γη μου..
κι εγώ να πετώ, να πετώ. Όχι. Δεν μπορεί να ήταν ψέμα.
Το έβλεπα, το ένοιωθα.
Κάθε φορά που ενώνονταν οι ανάσες μας,
κάθε φορά που κολλούσα τα χείλη σου στα δικά μου,
κάθε φορά που συναντιόντουσαν τα μάτια μας.
Το έβλεπα. Δεν μπορεί να ‘ταν ψέμα αγάπη μου.
Μ’ αγαπούσες. Και πες μου, πώς γίνεται; Πως;
Μέσα σε μια νύχτα, να γράφω τις λέξεις στον αόριστο.
Πώς γίνεται μέσα σε μια νύχτα ν’ αλλάζουν τα μάτια;
Πώς γίνεται, μέσα σε μια νύχτα ν’ αλλάζουν τα λόγια, οι ανάσες, οι ψυχές;;
Πες μου, πώς γίνεται μέσα σε μια νύχτα να χειμωνιάζει η Άνοιξη;
Να ξηραίνονται οι παπαρούνες, να μαδούν τα γιασεμιά.
Άραγε ο βασιλικός στη γλάστρα – θυμάσαι;-
εκείνος που γέμιζες τις χούφτες σου με τ’ άρωμά του
και μου ‘δινες να μυρίσω τα χέρια σου κάθε Άνοιξη…άραγε να ξεράθηκε;
Πες μου καρδιά μου, άραγε να ξεράθηκε;


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2017