Το κάλεσμα

Δημιουργός: Τσολάκης Ιωάννης, Αθάνατο Στάχυ

Το παρων αποτελει πρωσοπικες σκεψεις μετα την αναγνωση ενος ποιηματος του Ελύτη. Ξέρω δεν μιλαει για αυτά που ηθελε να περασει ο ποιητης, ειναι απλα πρωσοπικα συναισθηματα που βγηκαν με την αναγνωση. ΥΣ. συγνωμη αλλα δεν πατησα σε μετρο, απλα σκορπια :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαδίζουμε σε δύσκολους καιρούς
και της δόξας μαύρος ο βωμός
κεφάλια εμέτρησε πολλά
μέχρι να γίνει περίτρανος και παγερός
κι όσο με δέος τον θωρούμε απ τα χαμηλά
ανθρωπόμορφοι δαίμονες,
βλέπουν να δύει με χαρά
της δικαιοσύνης ο ήλιος.
Ο ήλιος που ξανά δεν θα ανατείλει
ώσπου να υπάρξει ανταπόκριση
στο κάλεσμα του κεραυνού,
που θα δικαιώσει
κάθε άνθρωπο που τον θυσίασαν,
για την ανέγερση του τρόμου
που βασιλεύει πάνω από τις καρδιές μας
όσον εμείς ανίδεα όντα, τυφλοί τον προσκυνάμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2017