Χρυσίζοντας τα κορμιά μας

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Από εδώ που γράφω απόψε κοιτώ ένα φεγγάρι θεικό, ξεχνώ...πατρίδες, πληγές, ιδανικά, ευρώ....γράφω μόνο για τον Θεό έρωτα, μέσα σε θύμησες πολύτιμες, γλυκές περιπλανήσεις. Καλημέρα να ζείτε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βραδιάζει....κι οι πόθοι στήσανε χορό πάνω στη χρυσή άμμο
Μ` ένα πορφυρό κόκκινο φουστάνι, ξυπόλητη ελευθερία των στεναγμών
Με τα φεγγάρια ολόγιομα, εραστές του πιο γλυκού ονείρου
Εκεί που το κύμα, χορεύει στις γυμνές μας πατούσες
Κι όλα της ψυχής τ` ανομολόγητα στήνουν τρανή γιορτή
Με της πλανεύτρας το γλυκό, αργόσυρτο τραγούδι
Σαν σμίγουν, αλυσοδένονται στην απέραντη μέθη της ηδονής
Γυμνά κορμιά ελεύθερα, λουσμένα από χίλια άστρα
Στη κάψα που άφησε τα σημάδια της, στα βότσαλα της ευτυχίας μας
Οι φωτιές, ενώνουν τις λαμπαδιασμένες μας επιθυμίες, τον πόθο
και το πάθος των φιλιών μας
Όταν ο Ζέφυρος, η Πούλια κι ο Αποσπερίτης, χειροκροτούν απ`
τα ουράνια τη μελωδία της αγάπης
Οι χρυσσοκλωστές του φεγγαριού κρατούν δεμένες τις πεθυμιές
της ανθρώπινης ύπαρξης
Βραδιάζει.....κι η νύχτα πετά μακριά το μαύρο της πέπλο, αφήνοντας να
στροβιλίζεται ο έρωτας πάνω σε δυο μελένια χείλη
Θα πιούν απόψε το γλυκό κρασί στάλα, στάλα ως το μεδούλι, σ`
ένα μαλαματένιο τάσι στολισμένο με τα πλουμίδια της αγάπης
Που τη προσκυνούν τα λόγια της λατρείας εντός μας
Ένα σμίξιμο, ένα ταξίδι στο δρόμο της πολυπόθητης, αθανασίας
Κι οι Θεοί ανάβουν ψηλά στα ξωκλήσσια 2 κόκκινα κεριά
Βραδιάζει.....η φλόγα φεγγοβολά σε δυο καρδιές, δυο κορμιά, ένα σώμα
Στο πρελούδιο, των βιολιών που κατοικούν στα κύματα, στα κύματα που
θα σβήσουν στην αγκαλιά τους, μια μεγάλη πύρινη φωτιά
Θεατή...του πιο τρελού, ζωοδόχου, γενετήσιου αμαρτήματος
Της ευλογίας, που δένει σφιχτά, άρρηχτα, τα πάθη μας
Το πόθο..στην άμμο, στο κύμα, στο φεγγαρόφωτο, στολισμένο με
την αστερόσκονη που κυλά, χρυσίζοντας....τα κορμιά μας, τα ονειρά μας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2017