με βρήκαν να πεθαίνω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

με βρήκαν να πεθαίνω πολλές φορές
στα ψλότερα πατώματα
τις πιο όμορφες νύχτες μου
με σκότωναν τα εγκώμια της ερημιάς
τα όνειρα που ξενυχτούσανε στις σκάλες
και τα δήθεν μυστικά μου που τραυλίζαν
κλεισμένα στα συρτάρια της λησμονιάς.
Δεν λυπάμαι αντρειωμένος
στην κόλαση ίσως με περιμένουν
διαλυμένο με αίμα και χολή
με μέλι και θειάφι παραμορφωμένο
με είδαν σκοτωμένο στην άκρη της γής
ανάμεσα σε σώματα φευγάτα
δεν μπόρεσα να κλάψω
ασυγκράτητα ,σπαραχτικά
με λυγμούς που αναβλύζουνε κραυγές
ναυαγισμένους δεν έστησα σταυρούς
δεν πέθαινα στους αποχαιρετισμούς
έφευγα τραγουδώντας μέσα απ'το κορμί
καταργώντας τα σύνορά μου
μες στη νεκρική σιγή του ταξιδιού
και δεν ήμουνα ο μόνος μόνος
αποκαμωμένος ταξιδιώτης ξυπνητός
άιντε τώρα σας λέω αντίο
έχω τέτοια συνήθεια
να μιλάω για θανάτους,τον δικό μου
ν'ακούει δεν υπάρχει κανείς
ρωτιέμαι και δεν αποκρίνεται κανείς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2017