Εν είδει δωρεάς

Δημιουργός: Άηχος, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φρονώ πως μετά θάνατον, οι άμοιροι μου στίχοι
φτωχή θα έχουν τύχη, και μοίρα θλιβερή
γελοίοι θα φαντάζουνε, σε όσους τους διαβάζουν
και θα διασκεδάζουν,…. με φαύλο ποιητή

Και αν στα χέρια ποιητών, θα πέσουνε σπουδαίων
σχολιασμών χυδαίων… κι αν τύχουν ποιος θα πει;
Μα μες απ' τους αστεϊσμούς, ίσως προκύψει κάτι,
«πως γυάλιζε το μάτι»,…. να πουν του ποιητή

Κι ως έλεγα στην ποίηση διατριβή να κάνω
λιγάκι πριν πεθάνω, κι οι στίχοι μου χαθούν…
να μείνουν τα στιχάκια μου σαν παρακαταθήκη
σε χρυσοφόρα θήκη, και ν’ αποθεωθούν…..

Στην σκέψη μου σφηνώθηκε σαν το καρφί σε ξύλο
ότι δεν θα’ χουν φίλο και μάτια να τα δουν
μόνο πανούργα τρωκτικά, σαν ποντικοί παμφάγοι
και σκώροι αδηφάγοι, εκείνα θα μαδούν

Κι εφόσον κλέος άφθιτον, σε με δεν θα προσδώσουν
ας είναι να τους δώσουν, εν είδει δωρεάς,
σε καμπινέ δημόσιο, …. κι εσύ να τους ξοδεύεις
όταν θα αφοδεύεις…. και σαν θα κατουράς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-07-2017