Η τελευταία πράξη

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η τελευταία πράξη</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η τελευταία πράξη</b><p>Δημιουργός: Uknown poet<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>ΠΡΟΛΟΓΟΣ<br />
<br />
Γράφω για την μοναξιά μου, γράφω αλλά δεν μου έχει απομείνει<br />
τίποτα πια μέσα μου, για να το αποτυπώσω στο χαρτί.<br />
Συναισθήματα, εμπνεύσεις, δυνάμεις • όλα έχουν καταρρεύσει.<br />
Γράφω για τον καιρό μου, γράφω για τον κόσμο, την ιστορία.<br />
Κάποια στιγμή όμως θα σταματήσω, γιατί σταματάει το μυαλό κι η<br />
απογοήτευση μεγαλώνει.<br />
Είμαι ένας μη αναγνωρισμένος ποιητής, ένας μοναχικός άνθρωπος<br />
που ψάχνει λίγη παρέα να βρει, ένας Άγνωστος Ποιητής, ένας λύκος<br />
της στέππας.<br />
Θα σωθώ;…… θα σωθούμε;….. θα αντέξουμε;….. θα ανοίξουμε τις<br />
καρδιές μας να ‘ρθουμε πιο κοντά;… θα νικήσουμε;……. θα δείξει.<br />
<br />
Πνευματικές αξίες και ιδανικά μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού<br />
Το πρώτο και κυρίαρχο στοιχείο που θα πρέπει να διέπει την κοινωνία<br />
των ανθρώπων είναι η αγάπη.<br />
Τι είναι όμως η αγάπη; Σε κανένα λεξικό δεν θα μπορέσουμε να<br />
βρούμε μια πλήρη και ικανοποιητική απάντηση.<br />
Μπορούμε όμως να οσμιστούμε την έννοια της μέσα από τον Ύμνο<br />
της αγάπης όπως μας την παραθέτει ο Απόστολος Παύλος:<br />
η Αγάπη δεν ζητάει τα εαυτοίς<br />
δεν επέρρεται<br />
δεν εκπίπτει<br />
δεν φθονεί<br />
δεν αυθαδιάζει<br />
δεν χαίρεται στην αδικία<br />
συγχαίρει μάλλον εις την αλήθεια<br />
δεν ασχημονεί<br />
μακροθυμεί, αγαθοποιεί, πάντα υπομένει,<br />
πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει.<br />
<br />
Το δύσκολο σημείο είναι το να μην αγαπάς μόνο αυτούς που σ’<br />
αγαπούν αλλά και τους εχθρούς σου και να το κάνεις όχι μόνο εσύ<br />
αλλά και οι άλλοι.<br />
Στη πραγματικότητα όμως ξέρουμε ότι αυτό το κάνουν ή προσπαθούν<br />
να το κάνουν, πολύ λίγοι και ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτούν μόνο<br />
το συμφέρον τους, είναι μισόθεοι, ανελεήμονες ,αδιάλλακτοι, εριστικοί,<br />
μισαλλόδοξοι, βλάσφημοι του Πνεύματος του Αγίου, φιλήδονοι<br />
μάλλον παρά φιλόθεοι εφευρέτες κακών, παραβάτες συνθηκών,<br />
πλεονέκτες π.χ. κυβερνήσεις που κάνουν κατάχρηση εξουσίας (ενώ η<br />
εξουσία θα έπρεπε να ασκείται όχι βάση της ωμής βίας, αλλά βάση του<br />
υπό του Θεού παραχωρηθέντος φυσικού δικαιώματος στη κοινωνία<br />
των ανθρώπων και μόνο τότε η εξουσία θα μπορούσε να αποτελέσει<br />
αντιπρόσωπο της δικαιοσύνης και υπηρέτη του Θεού, προς όφελος<br />
όλων), όχι όλες, υποκριτές θρησκευτικοί ηγέτες, (όχι όλοι) θηριώδεις<br />
εγκληματίες, γιατροί που καταστρέφουν την υγεία π.χ. (συμφέροντα<br />
φαρμακοβιομηχανιών όχι όλοι), δικαστές και εισαγγελείς, δικηγόροι<br />
που καταστρέφουν την δικαιοσύνη π.χ. (αθώωση ενόχων, ενοχοποίηση<br />
αθώων, στέρηση δικαιώματος εκδίκασης στους φτωχούς, ανικανότητα<br />
καταδίκης των ανέντιμων πλουσίων, όχι όλοι, αστυνομικοί βρώμικοι<br />
πληρωμένοι για να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των πλουσίων<br />
και των πολιτικών είτε είναι καλοί είτε είναι κακοί και ενώ θα έπρεπε<br />
να επαινούν το καλό και να τιμωρούν το κακό, κάνουν το αντίθετο,<br />
όχι όλοι). Δημοσιογράφοι καλοπληρωμένοι που παρουσιάζουν την<br />
αλήθεια όπως τους συμφέρει και όχι ολόκληρη όπως θα έπρεπε, όχι<br />
όλοι.<br />
Οικογένειες διαλυμένες από διχόνοιες, ζήλιες, μοιχείες, ψεύδη,<br />
αιμομικτικές σχέσεις βιασμούς και κακοποίηση παιδιών από τους<br />
γονείς κ. α. όχι όλες.<br />
Εν κατακλείδι «κάποιοι» είναι υπέρ άνω του νόμου και δε ζούμε σε<br />
μια κοινωνία αγγέλων.<br />
Ο Σόλων έλεγε ότι οι νόμοι είναι άχρηστοι αν δεν τηρούνται από όλους.<br />
Στα παραπάνω αναφερθέντα επαναλάμβανα πάντα το όχι όλοι. Αν<br />
υπάρχει λοιπόν ένα μικρό υπόλοιπο ανθρώπων στη σημερινή κοινωνία<br />
που αντιστέκεται στο κακό και προσπαθούν ο καθένας να κάνει ότι<br />
καλύτερο μπορεί, είναι η εξαίρεση στον κανόνα και σ’ αυτούς στηρίζεται<br />
ακόμα η όποια ισορροπία μπορεί να υπάρξει, στη γη.<br />
Θα τολμούσα να πω ότι αν σήμερα είμαστε 7,5 δισεκατομμύρια, τα<br />
100 εκατομμύρια ανθρώπων ζουν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση για<br />
το πιστεύω τους και δεν έχει καταδικαστεί ακόμα η ανθρωπότητα και<br />
δεν καταστράφηκε εντελώς ακόμα η γη.<br />
Αν εφαρμόζουμε τον νόμο του Ιησού Χριστού δηλαδή «αλλήλων τα<br />
βάρη βαστάζετε» τότε ναι θα βρισκόμασταν σε καλύτερη θέση. Αλλά<br />
πώς να γίνει αυτό όταν κυβερνούν άνθρωποι που τα βάρη που σηκώνει<br />
ο φτωχός απλός λαός «αυτοί» ούτε με το μικρό τους δαχτυλάκι δεν<br />
τολμούν να ακουμπήσουν; Η αγάπη οφείλει να είναι αμφίδρομη για να<br />
οικοδομηθούμε όλοι, όταν είναι μονόδρομη κάποια στιγμή θα στερέψει.<br />
Ευτυχώς όμως, η αγάπη έχει πρόσωπο (ο Θεός αγάπη εστί). Όταν<br />
λοιπόν ο Θεός κάνει εκδίκηση σ’ αυτούς που καταδυναστεύουν και<br />
αιχμαλωτίζουν αθώες ψυχές και φέρει νέα γη, και νέους ουρανούς για<br />
να κατοικεί εν δικαιοσύνη, με το λαό του, τότε θα φανερωθεί και η<br />
αγιότητα των θελήσεων τους δια της σοφίας των γνώσεων τους δια της<br />
ευτυχίας των αισθημάτων τους.<br />
Ας πει λοιπόν ο καθένας μας:<br />
«Πάρε ψυχή μου ολόκληρη<br />
τη σωτηρία σου<br />
Υψώσου πιο πάνω από την αμαρτία<br />
το φόβο, κάτι ακόμα να κάνεις<br />
ή να κρατήσεις, σκέψου ποιο<br />
Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σου,<br />
ποιο χαμόγελο του Πατέρα<br />
είναι δικό σου, ποιος Σωτήρας<br />
πέθανε για να σε κερδίσει<br />
παιδί τα’ Ουρανού θα’ πρεπε<br />
ποτέ να δυσφορήσεις;<br />
Και πάλι ας πει ο καθένας μας<br />
Βράχε των αιώνων ‘συ•<br />
όταν ο εχθρός έρθει τρομερός<br />
επί σε ας στηριχθώ<br />
και δεν θα καταισχυνθώ<br />
Και πάλι ας πει ο καθένας μας<br />
Κύριε μάθε με πώς να χειρίζομαι τα συναισθήματα μου κατάλληλα<br />
για να μην είμαι απελπισμένος και δυστυχισμένος-ό-ή.<br />
Όταν βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη θέση απομονωμένοι,<br />
θλιμμένοι, απελπισμένοι, να έχουμε το θάρρος της μηδενικής<br />
ελάχιστης ενέργειας να λέμε «Θεέ μου σ’ ευχαριστώ και σε δοξάζω για<br />
την κατάσταση στην οποία έχω περιέλθει, -βοηθάει- ο Απ. Παύλος δε<br />
λέει τυχαία ότι «στην αδυναμία μου εκεί φαίνομαι δυνατός» ή ο Δαβίδ<br />
«γνωρίζω ότι οι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη πιστώς με ταλαιπώρησες,<br />
ας με παρηγορήσει το έλεος σου δέομαι το κατά το λόγο σου, τον προς<br />
τον δούλο σου» ή ο Ιώβ «Ακόμη και αν με θανατώσεις εγώ επί σε θέλω<br />
ελπίζει».<br />
Να έχουμε καλό λόγο στο στόμα μας διότι «ο άντρας που δε φταίει<br />
στο λόγο είναι τέλειος άνδρας δυνάμενος να χαλιναγωγήσει και όλο<br />
του το σώμα»! μίλα όμορφα<br />
«Η ομιλία είναι μια ορμέφυτη απόρροια του πνεύματος η οποία<br />
εξερχόμενη εκ του στόματος αποτελεί μια αντιληπτή αποκάλυψη<br />
της νόησης. Γι’ αυτό λοιπόν ας γυμναζόμαστε εις την ευσέβεια διότι<br />
αυτή έχει επίγνωση της επαγγελίας, στην παρούσα ζωή και στη<br />
μέλλουσα. Διότι η γραφή δεν λέει μάταια «Αναντιρρήτως το μυστήριο<br />
της ευσέβειας είναι μέγα, ο Θεός εφανερώθει εν σαρκί εδικαιώθει εν<br />
πνεύματι, εφάνει εις τους αγγέλους, εκκυρήχθει εις τα έθνη, επιστεύθει<br />
εις τον κόσμο ανελήφθει εν δόξη».<br />
Ας προσπαθούμε κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. (οι<br />
καλοί τρόποι σκλαβώνουν).<br />
Η εκκλησία του Χριστού βρίσκεται στις καρδιές μας, όσοι λατρεύουμε<br />
τον Κύριο των δυνάμεων, με πνεύμα και αλήθεια, το σύνολο των<br />
πιστών. Αλλά δεν είμαστε ενωμένοι, αλλά διασκορπισμένοι, ώστε να<br />
στεκόμαστε εις εν πνεύμα συναγωνιζόμενοι εν μία ψυχή παρά μόνο<br />
δια της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου και ένας καλός κάνει για<br />
χίλιους κακούς (π.χ. ένας σπαρτιάτης για 80 πέρσες) ή (…..πως ένας<br />
θα μπορούσε να καταδιώξει χίλιους και δύο να τρέψουν σε φυγή δέκα<br />
χιλιάδες). «Ψάχνω να βρω έναν ισόψυχο μου» λέει ο Απ. Παύλος. Τα<br />
λέω αυτά διότι θέτω το ερώτημα: Ποιος έχει καλή παρέα; Υπάρχει φιλία;<br />
«Επίστρεψον ημάς Κύριε και θέλουμεν επιστραφεί. Επίστρεψον ημάς<br />
ΙΕΧΩΒΑ και θέλουμεν επιστρέψει. Επίστρεψον ημάς Θεέ μας και<br />
επίλαμψον το πρόσωπο σου καθ’ ημών και θέλουμεν λυτρωθεί». Διότι<br />
ο Θεός συνέκλεισεν τους πάντας εις την απείθειαν δια να ελεήσει τους<br />
πάντας.<br />
Αν είχαμε την δύναμη να δούμε τους εαυτούς μας όπως μας βλέπουν<br />
οι άλλοι συχνά αυτό θα ήταν βήμα προς τη νίκη και την απελευθέρωση.<br />
Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο απ’ το γνωρίσουμε το συντομότερο<br />
τους εαυτούς μας. Ο Θεός, είναι η πηγή της μεγαλύτερης σου χαράς.<br />
Η πίστη μου βρίσκει ανάπαυση σ’ Αυτόν μονάχα που πέθανε για<br />
να πληρώσει τις παραβάσεις μου. Όλα τα θαύματα του Κυρίου μας<br />
είναι κάτι περισσότερο από απλά γεγονότα, είναι από μια άποψη και<br />
παραβολές. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πιστεύουμε στο πραγματικό<br />
γεγονός κι ότι δεν το θεωρούμε ιστορικό γεγονός.<br />
Λυτρωμένος, θεραπευμένος, αποκαταστημένος και συγχωρεμένος<br />
ποιος άλλος σαν εμένα θα τον δοξολογεί;<br />
Όταν ο Θεός επικοινωνεί απ’ ευθείας με τον άνθρωπο, εξακολουθεί<br />
να κατέχει όλες του τις δυνάμεις και τις ικανότητες του.<br />
Υπάρχουν υπερφυσικά δώρα οράσεως. Ο Σατανάς δεν έχει κανένα<br />
δικαίωμα να ελέγχει περί αμαρτίας. Η θέληση του ανθρώπου, οφείλει,<br />
ενωμένη μετά του Θεού να κυβερνά το πνεύμα, τη ψυχή και το σώμα.<br />
Η γνώση και η αλήθεια δίνουν τη νίκη κατά του Σατανά. Ο Θεός<br />
θέλει ο άνθρωπος να συνεργάζεται ενεργητικώς με το Άγιο Πνεύμα.<br />
Ο Θεός θέλει να ενεργούμε κατά τρόπο νοήμονα δηλαδή με σκέψη<br />
να συνεργαζόμεθα μαζί του. Ουσιώδης παράγων για τη νίκη είναι<br />
το ελεύθερο πνεύμα το οποίο συνεργάζεται με το Άγιο Πνεύμα και<br />
είναι οπλισμένο με το κύρος του ονόματος του Χριστού εναντίον των<br />
δυνάμεων του σκότους.<br />
Η θέληση είναι το κέντρο, το εγώ του ανθρώπου. Τα πονηρά πνεύματα<br />
παρενοχλούν τη σκέψη του ανθρώπου με κάποια έμμονη ιδέα. Η πλάνη<br />
απευθύνεται στη διάνοια. Οι δυνάμεις του σκότους είναι εις θέση να<br />
πλαστογραφούν το Θείο. Ο Θεός δεν διατάσσει τίποτα, αν δεν είναι<br />
σύμφωνο με το χαρακτήρα του και το λόγο του.<br />
Η απελευθέρωση είναι το δώρο του Θεού και εκδηλούται δια του<br />
Αγίου Πνεύματος το οποίο αποκαλύπτει την αλήθεια, Ο πονηρός<br />
σπείρει ψεύδη εις τας διανοίας των ανθρώπων δια τον Πατέρα και τον<br />
Υιό. Τα πονηρά πνεύματα είναι ανθρωποκτόνα, ψευδολόγα, απατηλά,<br />
ακάθαρτα, βλεδυρά κακά. Κατοικούν στο σώμα και τη διάνοια του<br />
ανθρώπου. Είναι πραγματικές και λογικές υπάρξεις. Είναι ευαίσθητα<br />
στο φόβο. Είναι ικανά να λάβουν μια αιτιολογημένη απόφαση.<br />
Η χριστιανική εκκλησία θα φτάσει στο ύψος της πνευματικής<br />
στάθμης εις την οποία εκκλήθει όταν θα αναγνωρίσει την περίπτωση<br />
της δαιμονικής καταλήψεως και θα δυνηθεί να τη θεραπεύσει, όταν θα<br />
είναι εις θέση να «δέσει» τον ισχυρό άνθρωπο δια της προσευχής, να<br />
διώξει τους δαίμονας εν ονόματι του Χριστού και να απελευθερώσει<br />
τους ανθρώπους από τη δουλεία. Αυτές οι εγκαταλείψεις του Θεού,<br />
που συμβαίνουν από καιρό σε καιρό, δεν είναι παρά, τρόποι που<br />
χρησιμοποιεί για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του και για την<br />
προετοιμασία τους στο μεγάλο αντικειμενικό σκοπό που έχει υπ’ όψη<br />
του για αυτά.<br />
Αν ο Κύριος στο έλεος Του και την αγάπη Του μας δίνει κάποια<br />
ασυνήθιστη εμπειρία, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που ο διάβολος,<br />
μπορεί να κάνει κακό. Και πολύ συχνά συμβαίνει άνθρωποι που<br />
έχουν τέτοιες εμπειρίες, να χρειάζονται τη παιδεία του Θεού που θα<br />
τους κρατήσει στο σωστό και ασφαλή δρόμο. Βρισκόμαστε σ’ ένα<br />
γυμναστήριο μ’ έναν γυμναστή που μας κοιτάζει και μας λέει τι να<br />
κάνουμε και πώς να αγωνιστούμε.<br />
…….Είναι δύσκολο να παλεύεις<br />
με τα στοιχεία της φύσης<br />
το κρύο, την πείνα, τον κίνδυνο<br />
και τους ανέμους.<br />
Είναι δύσκολο να βγαίνεις νικητής.<br />
Είναι δύσκολο να κυνηγάς<br />
η επιβίωση είναι δύσκολη<br />
Κι όμως είναι άνθρωποι<br />
που έτσι ζούνε και καταφέρνουν.<br />
Είναι οι πιο απλοί, οι πιο χαμογελαστοί<br />
κι ας μη ξέρουν πολλά.<br />
Ήταν ο Νανούκ ο Εσκιμώος<br />
που ενώ κατόρθωσε πολικές<br />
αρκούδες εφτά, με το καμάκι μόνο<br />
από ασιτία στο τέλος πέθανε<br />
κυνηγώντας ελάφια<br />
στο παγωμένο μέρος<br />
Ο αγώνας για την επιβίωση ανέκαθεν δυσκόλευε τον άνθρωπο, ο<br />
θάνατος πάντα ελλωχεύει. Η απάτη είναι το μεγάλο όπλο με το οποίο<br />
ο Σατανάς διατηρεί τον κόσμο κάτω από την εξουσία του. Τα πονηρά<br />
πνεύματα χρησιμοποιούν ακόμη και αποκαλύψεις υπερφυσικές για να<br />
πετύχουν το σκοπό τους. Τα πονηρά πνεύματα μιμούνται αντιγράφουν<br />
και παραποιούν και αυτήν ακόμη την ενέργεια του εγκεφάλου. Τα<br />
πονηρά πνεύματα κάνουν εισηγήσεις και διδασκαλίες ακόμη και στο<br />
νου του ανθρώπου σαν να φαίνονται δικά του συμπεράσματα. Ο<br />
Σατανάς δεν είναι πανταχού παρόν αλλά δύναται να μεταβεί από τον<br />
ένα τόπο στον άλλο, με ταχύτητα αστραπής.<br />
Στον ουρανό γίνεται πόλεμος μεταξύ των λεγεώνων των αγγέλων<br />
που έμειναν πιστοί και εκείνων που έπεσαν.<br />
Μεταξύ του Δράκοντος που έχει παρασύρει οπίσω του τα έθνη τα<br />
οποία απεπλάνησε και των αγίων. Μεταξύ των εθνών και του Αρνίου.<br />
Μεταξύ του Δράκοντος και της εκκλησίας μέχρι όταν το Αρνίο εξέλθει<br />
νικητής και οι μετ’ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.<br />
Οι δοκιμασίες μας έρχονται μας έρχονται για να αποκαλυφθεί η<br />
γνησιότητα της πίστης μας. Ο Θεός προττάσει το δικό του θέλημα<br />
πάνω μας. Ο πιστός δεν πρέπει ποτέ να χάνει τον έλεγχό του. Η πίστη<br />
είναι μια άρνηση στον πανικό, απ’ όπου κι αν προέρχεται.<br />
Ο ΘΕΟΣ πίσω από μια συνοφρυωμένη όψη, κρύβει ένα γελαστό<br />
πρόσωπο.<br />
Το παιδί του Σαββαώθ , οφείλει να έρθει εις το φως, το οποίο δίδει ο<br />
Κύριος για να διαφωτίσει τους πνευματικούς του πειρασμούς και όλες<br />
τις λεπτομέρειες της ζωής του, εάν θέλει να δυνηθεί να απορρίψει τα<br />
έργα του σκότους και να ενδυθεί την πανοπλία του φωτός.<br />
Τη βάση της απελευθερώσεως και του πολέμου εναντίων των<br />
δυνάμεων του σκότους, αποτελεί η γνώση περί του τρόπου της Θείας<br />
ενέργειας εις τον άνθρωπο. Το Άγιο Πνεύμα το οποίο κατοικεί στο<br />
ανθρώπινο πνεύμα το οποίο έχει αναγεννηθεί, ζωοποιεί το παιδί του<br />
θεού καθ’ ό μέτρο η ανθρώπινη θέληση συνεργάζεται μετ’ αυτού. Η<br />
λέξη «εργάζομαι» δεν επιβάλλει μηχανικήν ενέργεια. Δεν σημαίνει<br />
δηλαδή ότι η σκέψις τα πόδια, τα χέρια ενεργούν ως αυτόματο, υπό τη<br />
Θεία παρόρμηση καθ’ όν τρόπο μια μηχανή εργάζεται αλλά ότι υπάρχει<br />
ενεργητική δράση της θελήσεως.<br />
Οι σκοτεινές δυνάμεις κάνουν τον άνθρωπο ένα αυτόματο, ένα<br />
εργαλείο, μια μηχανή. Ο Κύριος όμως, ο Θεός της αγιοσύνης και<br />
της αγάπης, επιθυμεί να τον κάνει ένα ελεύθερο ον με σύνεση και<br />
αυτοπειθαρχία. Με λογική και ευθυκρισία πλασμένο σύμφωνα με την<br />
εικόνα αυτού. Γι’ αυτό ο Θεός δε λέει σ’ οποιαδήποτε λειτουργία της<br />
ανθρώπινης ύπαρξης, μείνε σε αδράνεια.<br />
Η άσκηση της εξουσίας μας εν Χριστώ, δεν είναι η θεραπεία για όλα<br />
γενικά τα κακά. Λέγεται ότι «ο πόλεμος είναι 99% προσμονή».<br />
Ο κίνδυνος είναι υπερφυσικός και αυτοί που βρίσκονται σε κίνδυνο<br />
είναι τα πνευματικά παιδιά του Θεού τα οποία δεν δελεάζονται εύκολα<br />
από τον κόσμο και την σάρκα. Που είναι όμως πρόθυμα να μάθουν όλα<br />
όσα μπορούν για τα πνευματικά πράγματα, με ειλικρινή επιθυμία να<br />
γίνουν πιο «πνευματικοί» και πιο προχωρημένη στη γνώση του Θεού.<br />
Η πλάνη που προέρχεται από «διδασκαλίες» δεν ενδιαφέρει τόσο τον<br />
κόσμο, όσο την εκκλησία.<br />
Τα πονηρά πνεύματα δε θα παρακινήσουν τους πνευματικούς<br />
Χριστιανούς σε φανερή αμαρτία όπως είναι π.χ. το έγκλημα, η μέθη, η<br />
χαρτοπαιξία κ.τ.λ.<br />
Ενώ θα επιχειρούν να τους πλανήσουν με κάποια μορφή «διδασκαλίας»<br />
και «δοξασίας» όταν μάλιστα ο πιστός αγνοεί ότι η πλάνη σχετικά<br />
με «διδασκαλίες» και «δοξασίες» δίνει τόπο στα πονηρά πνεύματα<br />
να μπουν και να κάνουν «κατοχή» του πλανεμένου, όπως και θα την<br />
έκαναν και με τη φανερή αμαρτία.<br />
Η ίδια ικετευτική κραυγή του Μακεδόνα «βοήθησε μας» ακούγεται<br />
σήμερα όχι μόνο από τα ειδωλολατρικά κράτη, αλλά και από πιστούς σ’<br />
όλο τον κόσμο. Από αληθινά παιδιά του Θεού, αναγεννημένα που όμως<br />
από άγνοια και παραπλάνηση, έχουν αιχμαλωτιστεί και φυλακιστεί<br />
πνευματικά από τον Σατανά και τα πονηρά πνεύματα. Το φως πρέπει<br />
να φτάσει σε όλους, τα έργα του εχθρού πρέπει να ξεσκεπαστούν και<br />
να καταστραφούν στο όνομα του Ιησού Χριστού. Το μήνυμα της νίκης<br />
του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό, πάνω στον Σατανά και στις<br />
δυνάμεις του, πρέπει να ακουστεί παντού, σ’ αυτούς τους σημαδιακούς<br />
«κακούς καιρούς» των εσχάτων ημερών. Ένα μήνυμα, που φωτίζει και<br />
απαλλάσσει το μυαλό και τη θέληση, από τις λαθεμένες ερμηνείες<br />
βασικών χωρίων της Αγίας Γραφής, που φέρνει τη ψυχή σε ζωντανή<br />
επαφή με το ζωντανό λόγο του Θεού μέσω του Αγίου Πνεύματος και<br />
που την ελευθερώνει από τη Σατανική κυριαρχία.<br />
Έτσι θα μπορεί να μάθει ο πιστός πώς να αγωνίζεται τον πνευματικό<br />
Αγώνα νόμιμα και θριαμβευτικά εις έπαινον της Δόξας του Θεού<br />
Εν Χριστώ Ιησού<br />
…Ο Ρωμαίος λέει: άνθρωπε<br />
κυριάρχησε εαυτόν…..<br />
Ο Έλληνας λέει: άνθρωπε<br />
Γνώθεις ‘εαυτόν….<br />
Ο Κινέζος λέει: άνθρωπε<br />
Βελτίωσε εαυτόν….<br />
Ο Βουδιστής λέει: άνθρωπε<br />
Εκμηδένισε εαυτόν<br />
Ο Βραχμάνος λέει: άνθρωπε<br />
συγχώνευσε τον εαυτό σου με το σύμπαν<br />
Ο Μουσουλμάνος λέει: άνθρωπε<br />
Ταπείνωσε τον εαυτόν σου<br />
Ο Χριστός λέει: χωρίς<br />
Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα…<br />
Ο Χριστιανός λέει: Τα πάντα<br />
μπορώ να κάνω, απ’ αυτόν που<br />
με ενδυναμώνει τον Ιησού Χριστό…<br />
«Ο άνθρωπος του Θεού είναι χορτασμένος χωρίς να φάει. Είναι<br />
ξεδιψασμένος χωρίς νερό. Είναι ένας βασιλιάς μέσα σ’ ένα ταπεινό<br />
μανδύα. Είναι ένας θησαυρός μέσα στα ερείπια. Ψάξε να τον βρεις ».<br />
 «Καλό που δεν ευλογεί ο Θεός είναι κακό. Κακό που ευλογεί ο Θεός<br />
είναι καλό. Τα πάντα είναι σωστά όσο κι αν φαίνονται στραβά, όταν το<br />
χέρι του Θεού είναι σ’ αυτά».<br />
Μερικά από τα ισχυρότερα πάθη του ανθρώπου, είναι: το αλκοόλ, τα<br />
ναρκωτικά, ο τζόγος και οι γυναίκες.<br />
Νικήστατε όλα.<br />
Άνθρωποι της ματαιότητας<br />
πηγαίνουν στις δουλειές τους<br />
ταΐζουν τα σκυλιά τους<br />
μετράνε τα λεφτά τους<br />
πηγαίνουν στην εκκλησία,<br />
ντύνονται καλά, ανάβουνε<br />
κεριά, τρώνε τα ψωμιά τους<br />
γεμίζουν τη κοιλιά τους.<br />
Μα ο αετός πετά στον ουρανό<br />
τα λουλούδια στολίζουνε τη γη<br />
η αρκούδα μουγκρίζει στα βουνά<br />
και οι φτωχοί αιμορραγούνε.<br />
Τα δάσος καίγεται ξανά<br />
πολέμους ξεκινάνε στο όνομα του Μαμωνά<br />
και άλλοι πολεμάνε.<br />
Άνθρωποι αιμάτων και δολιότητος<br />
σκοτώνουν στα κρυφά<br />
βιάζουν στα σκοτάδια<br />
όπλα κατασκευάζουν φονικά<br />
πουλάνε τα παιδιά τους.<br />
Φρικτός ο κόσμος γύρω<br />
Εγκλήματα και ρατσισμός<br />
να γίνει ολοκαύτωμα<br />
να γίνει χαλασμός.<br />
Κορμιά χαμένα τριγυρνάνε<br />
σκελετωμένα προσωπεία<br />
κομπάρσοι είναι της ζωής<br />
να σκάσει! Η χολή τους απ’ τη κακία.<br />
Στην άμυνα και την υπομονή<br />
στου τίμιου αγώνα την ελπίδα<br />
θα πασχίσεις για ελευθερία<br />
θα σταυρωθείς για την αγάπη.<br />
Είναι ο τρόπος για τη νίκη<br />
της λύτρωσης ο δρόμος, η ιστορία της ζωής.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Ζεις για να πεθάνεις<br />
πεθαίνεις για να ζεις<br />
όλα είναι ψέμα<br />
η αλήθεια της ζωής.<br />
Μη σταματήσεις να παλεύεις<br />
τις σκιές που σε περικυκλώνουν<br />
πάντα να γυρεύεις<br />
τα πράγματα που σε λυτρώνουν.<br />
Αν δε νικηθείς, ποτέ δε θα νικήσεις<br />
και δες το μεγαλείο τ’ ουρανού<br />
το δρόμο βρες του γυρισμού<br />
αν θέλεις να κρατήσεις.<br />
Πάλι στα ίδια θα βρεθώ<br />
να σκέφτομαι ν’ αναπολώ<br />
να συνεχίσω δίχως να μπορώ<br />
πάλι να πρωτοστατώ.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Το φως που φέγγει δε φωτίζει<br />
των ανθρώπων τις καρδιές<br />
αλλά το σκότος βασιλεύει<br />
και το χάος κι οι σκιές.<br />
Μία σπίθα στο σκοτάδι<br />
ένας λέων στων προβάτων το κοπάδι<br />
στων ασυνειδήτων τη βουλή<br />
αρκεί να κάνει αλλαγή.<br />
Δεν υπάρχουν λέξεις πονηρές<br />
μα πονηρά μυαλά<br />
ενίοτε συγκρούονται δυνάμεις<br />
ενίοτε ο χρόνος σταματά<br />
δεν ζούνε όλοι αληθινά.<br />
Θέλει πόλεμο για το καλό<br />
και η ζωή δε θα’ναι μαύρη<br />
ούτε βαρετή,<br />
υπέροχη θα είναι και παντοτινή.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Με τους αστέρες δοξάζεται το φως<br />
καθ’ έκαστον και διαφορετικά<br />
διαγράφουν οι πλανήτες<br />
κυκλική τροχιά<br />
του γαλαξία η ομορφιά.<br />
Ποτέ! Το σκότος, το φως<br />
θα καταλάβει<br />
Ποτέ! Η άγνοια τη σοφία<br />
θα νικήσει.<br />
Όμως όλα συνυπάρχουν<br />
ως της κρίσεως τη μέρα.<br />
Ο νικών θα λάβει<br />
ο νικών θα τερματίσει<br />
θα λυγίσεις, θα πέσεις<br />
όμως πάλι όρθιος να σταθείς<br />
διότι η ζωή εστί αγώνας<br />
όσο ψυχή, τόσο πνοή<br />
μαζί με το κορμί.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Ανάφλεξη στο σύμπαν ζωηρή<br />
πυροδοτείτε σφόδρα, σφόδρα<br />
για επιβίωση πνευματική<br />
ο αγώνας υπάρχει ακόμα.<br />
Πόλεμος ιερός έχει κυρηχθεί<br />
για δικαιοσύνη κοινωνική<br />
εκρήξεις, φωτιές, σεισμοί<br />
πτώματα πολλά στη γη.<br />
Όρθιο πώς να κρατήσεις<br />
το κεφάλι<br />
να στηλώσεις ίσια το κορμί<br />
θα σε πάρουνε φαλάγγι<br />
οι λύκοι οι σκοτεινοί.<br />
Εδώ είναι η μάχη<br />
όλη, η αλήθεια μαζεμένη<br />
εδώ είναι το τέλος<br />
με την καρδιά πυρρωμένη.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Πόσες φορές είπα ζωή τέλειωσες για μένα<br />
Πόσες φορές άρχισες ξανά<br />
που τόσο πολύ αγάπησα από παιδί μικρό<br />
κι όμως φεύγεις σιγά-σιγά.<br />
Να ‘ταν ξανά τα νειάτα<br />
τη δύναμη να είχα όπως<br />
παλιά και να χανόμουν<br />
στις περιπέτειες• και την ανεμελιά.<br />
Και τώρα να που βλέπεις<br />
την ψυχή μου γερασμένη<br />
πεσ’ μου σε παρακαλώ<br />
τι μου απομένει.<br />
Μια ευκαιρία δώσ’ μου<br />
και ίσως να τα καταφέρω<br />
να τα βρω με τον εαυτό μου<br />
και κάτι από αυτά που έχασα<br />
να γίνει δικό μου.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Είναι ανελέητα τα γεράκια της εξουσίας<br />
είναι η ζωή πρόστυχη<br />
αλλά η ιστορία γράφεται με αίμα<br />
και τη γράφουμε οι νικητές.<br />
Η ανάγκη οδηγός και το δίκιο μας φωτιά<br />
ήρθε η ώρα να σταθούμε με ίσια τα κορμιά<br />
η επανάσταση αρχίζει<br />
πολεμάτε με καρδιά<br />
Είναι ανελέητα τα γεράκια της εξουσίας<br />
τσακισμένα όμως πέφτουν κάτω<br />
από εν αιθρία κεραυνούς<br />
συντριμμένα δεν θα ξανασηκωθούν<br />
θα σαπίσουν θα αναλωθούν.<br />
Κι αν την αλήθεια τη σκεπάζουν<br />
και τη σιωπή μας λεηλατούν<br />
αυτές οι πέτρες θα φωνάξουν<br />
όλα τα αίσχη ν’ αποκαλυφθούν<br />
και οι αξίες να αποδοθούν.<br />
Κρίσεις αλήθειας και ειρήνης δεν τις θέλουν<br />
διαρκώς ματαιοδοξούν<br />
νομίζουν πως δύναμη έχουν<br />
όμως δεν ξέρουν ότι αυτοκτονούν.<br />
Το ξέσπασμα της οργής των λαών<br />
το αντίτιμο των πράξεων τους<br />
η εκδίκηση του Θεού<br />
η κληρονομιά της ζωής τους.<br />
Τη γη θέλουν να κυριαρχήσουν<br />
η φύση όμως αντιδρά<br />
να καταδυναστεύουν άλλους θέλουν<br />
τιμωρία μεγάλη θα γευτούν.<br />
Η ιστορία γράφεται με αίμα<br />
και γράφεται από τους νικητές<br />
ελεεινά κι αχρεία όντα<br />
σαθρά υποκείμενα<br />
καείτε στη φωτιά.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Στα σκοτάδια που ζω εγώ<br />
γιατί να ‘ρθει να ζήσει άλλος<br />
γιατί η ψυχή να πλακωθεί<br />
με βάρος που να σηκώσει δε μπορεί;<br />
Το μονοπάτι το στενό<br />
δεν το βαδίζουν όλοι<br />
δεν αγαπούν όλοι αληθινά<br />
δεν τερματίζουν όλοι.<br />
Μέσ’ από τα σύννεφα ο ήλιος<br />
παλεύει για να βγει<br />
από τη σκοτεινιά το φως<br />
μάχεται να ξεπηδήσει.<br />
Του κόσμου το τέλος ήρθε<br />
το βίωμα των εσχάτων καιρών<br />
η σαπίλα του κόσμου έφτασε<br />
στα πέρατα της γης.<br />
Μέσα στη νύχτα, μόνος περπατάς<br />
άγρια σκυλιά, τέρατα συναντάς<br />
ζόρικη είν’ η επιστροφή<br />
ίσως μονόδρομος, τι να σου κάνει η προσευχή.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Της ζωής το δύσκολο παιχνίδι<br />
ποιός ως το τέλος θα αντέξει;<br />
όλα τα θηρία, τη συμφορά και τη κακία<br />
ν’ αντισταθεί και να νικήσει;<br />
Άστατος καιρός, πόνος, μοναξιά<br />
κάπου τελειώνει η αγάπη…η ζωή<br />
αλλά εσύ να ξυπνάς κάθε ανατολή<br />
και να φωνάζεις: γουρούνια αντέχω ακόμα.<br />
Αφού πόνεσες έγινες Θεός<br />
αφού δεν πέθανες έγινες πιο δυνατός•<br />
τώρα παλεύεις με το Χάρο<br />
τι δοξασμένη μάχη!<br />
Μη τα παρατάς.<br />
Πάνω στα συναισθήματα πατώ και προχωρώ<br />
πάνω στο θάνατο πατώ και ζω<br />
έμαθα τώρα πια δε κλαίω<br />
δε θέλω άλλο να πονώ<br />
θα υπομένω, τον καιρό, θα προσπερνώ.<br />
Εγώ είμαι αετός, πετώ ψηλά<br />
αυτοί ας με κυνηγούν<br />
ας έρθουν στα ψηλά βουνά<br />
εκεί στους ουρανούς,<br />
ας έρθουν να με βρουν.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
1. Στο φως των άστρων του ουρανού<br />
αντανακλά του σύμπαντος η δόξα<br />
η ψυχή ν’ ανέβει θέλει<br />
να φτάσει να υψωθεί.<br />
Την ατραπό πρέπει να βαδίσεις<br />
το πέρασμα το μυστικό<br />
κι αφού τους πειρασμούς νικήσεις<br />
στεφάνι αμάραντο να σου δωθεί.<br />
Ο θάνατος καραδοκεί, ύστατος εχθρός<br />
με θάρρος να σταθείς<br />
μπροστά στην πύλη να μη φοβηθείς.<br />
Κι όταν την τελευταία δώσεις μάχη<br />
φρόντισε να αξίζει ο αγώνας<br />
ν’ αντιλαλήσουν τα βουνά<br />
και να στενάξουνε οι κάμποι<br />
να σε θυμούνται τα παιδιά<br />
και να σε κλαίει η γης.<br />
✴<br />
2. Φύλακας είναι στη σκοπιά<br />
στη πύλη μπροστά θα στέκει<br />
άγρυπνος θα καρτερεί<br />
το πέρασμα φυλάει.<br />
Έρχονται διαβάτες και περαστικοί<br />
όλους τους ελέγχει<br />
και τους καθοδηγεί<br />
Είναι μόνος, όμως βράχος<br />
αντέχει το φορτίο του χρόνου<br />
και προσμένει το τέλος.<br />
✴<br />
3. Της αρετής το δρόμο<br />
σαν διαλέξεις<br />
να ξέρεις, μόνος σου<br />
θα περπατάς<br />
ο δρόμος θα στενευτεί<br />
μη τα παρατάς.<br />
Πίσω ποτέ να μη γυρίσεις<br />
μάθαινε να πολεμάς<br />
τους εχθρούς της ψυχής σου<br />
να νικήσεις, στο τέρμα φτάσε<br />
μάθαινε να αγαπάς.<br />
Τότε θεός θα γίνεις<br />
ελεύθερος θα κυβερνάς<br />
τέλεια γνώση θα κατέχεις<br />
θα’ σαι βασιλιάς.<br />
✴<br />
4. Στο ζενίθ πνεύμα και ψυχή<br />
το κορμί ακολουθεί,<br />
ξαφνικά αρχίζει να γλιστρά<br />
η δύναμη τον εγκαταλείπει<br />
να πιαστεί να γαντζωθεί<br />
από κάπου προσπαθεί<br />
αδιαμφισβήτητη όμως η πτώση.<br />
Μα πριν ολότελα ξεπέσει<br />
σθεναρά ψυχομαχεί<br />
αυτόν τον θάνατο νικά<br />
και στ ανάστημα του μένει<br />
δίχως να καταφρονηθεί<br />
διότι μάλλον να ζει και να υπάρχει<br />
δικαίως πολεμά.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Ανοίγω πόλεμο με λίγους φίλους<br />
και πολλούς εχθρούς,<br />
ανοίγω πόλεμο από τη γη<br />
ως τους ουρανούς.<br />
Άλλα λέω εγώ κι άλλα λεν αυτοί<br />
ότι λέω,<br />
αλίμονο σ’ αυτούς που αιχμαλωτίζουνε ψυχές,<br />
αλίμονο σ’ αυτούς που δεν αγαπήσανε ποτέ,<br />
αυτοί που λεν το κακό –καλό<br />
και το καλό-κακό, τους δοσίλογους.<br />
Ως πότε το κακό θα νικάει το καλό;<br />
Χίλιες φορές τη μία και μία για τις χίλιες.<br />
Οι Ρωμαίοι ίσως και να συγχωρέθησαν,<br />
οι Φαρισαίοι όμως όχι (οι υποκριτές)<br />
Αυτοί που εσκεμμένα αμαρτάνουν, δε<br />
θα συγχωρεθούν ποτέ κι αυτοί που<br />
για την αλήθεια ζούνε δε θα πεθάνουνε<br />
ποτέ γιατί είν’ ο Θεός μοναδικός<br />
αυτόν που μας φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Έχω πιάσει τον ταύρο απ’ τα κέρατα<br />
με δύναμη Θεού<br />
και θα φτάσω ως τα πέρατα<br />
με καθαρό το νου<br />
Έχω την πίστη ως φλόγα άσβεστη<br />
την αρετή κατέχω<br />
και μόνο μπροστά τρέχω.<br />
Με ανώτερη σοφία βαδίζω<br />
και όλα τα αντιμετωπίζω<br />
δεν οπισθοχωρώ.<br />
Έχω φίλους αξιέπαινους<br />
της οικουμένης παλικάρια<br />
παιδιά είναι του Θεού<br />
και της αυγής λιοντάρια.<br />
Όλοι μαζί με μια πνοή<br />
θα χαράξουμε μια νέα χρυσαυγή.<br />
✴<br />
Αφήνω το σκοτάδι στην ερημιά της νύχτας<br />
και παίρνω το φως του ήλιου της ανατολής,<br />
το φεγγάρι ολόγιομο στη μέση<br />
και ανοίγω το δρόμο της αυγής.<br />
Αρχίζω ν’ αναπνέω να φυσώ και να σφυρίζω<br />
τη πόλη τριγυρίζω<br />
τον Κύριο αινώ<br />
και τη ψυχή μου άγω.<br />
Σιωπώ και ταπεινώνομαι<br />
και δύναμη αγγελική κατέχω<br />
όμως δε θα καταστρέψω<br />
αλλά θα διαπρέψω.<br />
Και συ μη νομίζεις, μη λυπάσαι μη φοβάσαι<br />
ενώ η δέηση μου είναι μεγάλη<br />
χωρίς να είμαι αγύριστο κεφάλι<br />
παίρνοντας την ευλογία προφανώς<br />
θα τη δώσω, όπως εσύ έτσι κι αυτός.<br />
✴<br />
Η κρίση άρχισε, η δικαιοσύνη πλησιάζει<br />
ο αγώνας για τη νίκη<br />
οι θλίψεις, ο ουράνιος πόλεμος<br />
ξεκίνησε.<br />
Τώρα όλοι μόνοι, όποιος αντέξει<br />
ο άνεμος της αλλαγής σφυρίζει<br />
είναι η ώρα να πετάξουνε οι αετοί,<br />
είναι καιρός να γίνει διαχωρισμός.<br />
Οι δρόμοι περπατήθηκαν,<br />
οι θυσίες προσφέρθηκαν,<br />
το φως της αλήθειας φέγγει,<br />
αυτοί που πέσανε σηκώθηκαν<br />
κι αυτοί που στέκονται αναρωτιούνται<br />
αν όρθιοι θα παραμείνουν.<br />
Τα κρυφά απεκαλύφθησαν<br />
και τα μυστικά ανεγνώσθησαν<br />
όλα είναι φανερά, είναι έτοιμα<br />
ποιος φοβάται; ποιος δειλιάζει;<br />
Αλίμονο, πυρ και θείο έρχονται από τον<br />
ουρανό.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Είναι μερικές καρδιές<br />
που δεν αγαπούν πολλές φορές<br />
είναι μερικά μυαλά<br />
που δεν χάνονται στην σκοτεινιά.<br />
Στο διάβα των καιρών<br />
η ανθρωπότητα κατρακυλά<br />
στο διάβα των καιρών<br />
ο ήρωας νικά ξανά.<br />
Στη σφοδρή ανεμοζάλη<br />
όρθιος πάλι να σταθείς<br />
κι αν έρθει συμφορά<br />
σθεναρά ν’ αντισταθείς<br />
ότι είναι να γίνει γίνεται<br />
την ιστορία εκπορνεύουν<br />
κι ότι γίνεται μαθαίνεται<br />
τη χούντα μεθοδεύουν.<br />
Ψάξε να βρεις τη θέληση<br />
τον κόσμο να αλλάξεις<br />
ψάξε να βρεις τη δύναμη<br />
πορεία να χαράξεις.<br />
Λίγο ακόμη για το τέλος<br />
ακόμα λίγο και νικάμε<br />
λίγο ακόμα πάντα αγαπάμε.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Άρπαγες βιάζουν τη ζωή<br />
με ψέματα και μεθοδίες<br />
την καταπατούν<br />
δεν είναι εδώ ο θησαυρός<br />
εδώ δεν ειν’ αγάπη.<br />
Σκυλιά πολλά στο δρόμο<br />
πρέπει να προσέχεις<br />
αλλού παγίδες, εμπόδια παντού<br />
μόνο στον εαυτό βασίσου<br />
να είσαι δυνατός.<br />
Κοίτα ψηλά στους ουρανούς<br />
αν θες αλήθεια για να βρεις<br />
και πίστεψε στον Κύριο<br />
αν θέλεις να σωθείς.<br />
Χάνεται η γη<br />
χάνεται η αγάπη<br />
λίγο χαμόγελο ξανά<br />
να νικήσει μπορεί τον Σατανά.<br />
✴<br />
Τι πέρασα και τι περνάω και τι ακόμα έχω να περάσω αυτά που θα<br />
‘ρθουν κι αυτά<br />
που φεύγουν. Αυτά είναι σαν να έχουν όλα γίνει κι όλα χάνονται και<br />
τίποτα δε μένει• ματαιότης κάθε τι και φθείρεται η γη.<br />
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα Θεέ μου τίποτα δεν μένει<br />
σταθερό, αγάπη στον κόσμο αυτό ζητώ, κι όμως χάνω το παιχνίδι κι απ’<br />
την αρχή πάλι ξεκινώ,<br />
Πέτρα στην πέτρα δεν θα μείνει αλλά πάλι μπροστά κοιτώ μήπως<br />
φθάσω στην Ιθάκη λίγο να ξεκουραστώ.<br />
Γειά σου ανθρωπότητα, εκεί που χάνεσαι εγώ δεν θα ‘ρθω<br />
αντιστέκομαι στο ρεύμα, κόντρα πάω στον καιρό• γιατί δεν θέλω να<br />
πέσω στον γκρεμό,<br />
Στο όνομα της αγάπης ζω στο τέλος να δικαιωθώ.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Αν καταδικάσω τους εχθρούς μου θα πρέπει να καταδικάσω και<br />
τους φίλους μου, όμως αυτό δε μ ‘ αρέσει και τους συγχωρώ όλους.<br />
Δαιμόνια πολλά θα συναντήσεις στο δρόμο αυτό τον δύσκολο - και<br />
όλα να τα αντιμετωπίσεις, όσο αυτό κι αν είναι επίπονο• Να χαίρεσαι<br />
που είσαι ζωντανός και πάντα την αλήθεια να ζητάς ο κόσμος είναι<br />
σκοτεινός μην τα παρατάς – γιατί ο δρόμος είναι φωτεινός όταν αγαπάς.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Δόξα τω Θεώ, έχω γυρίσει κι εγώ σε μέρη πολλά έχω πάει και ακόμη<br />
περισσότερα χιλιόμετρα έχω φάει.<br />
_ Βουνά κάμπους και ραχούλες, ποτάμια, βρύσες και δροσούλες, έχω<br />
βιώσει στη καρδιά μόνο αρμονία, μόνο ομορφιά.<br />
_ Μόνος μου και με παρέα δίχως σπαθιά, χωρίς μαχαίρια με τη θέλησή<br />
μου τη καλή μια αίσθηση απαλή, με πρωτοβουλία δυνατή.<br />
Πόσες φωτιές, τόση ψυχή.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Πάει καιρός που παίδευα<br />
το πνεύμα μου ν’ ακμάσει<br />
το άπειρο τη ψυχή μου να γεμίσει<br />
Πάει καιρός που ήθελα<br />
τους «γύρω» μου να πείσω<br />
και ξέπεσα νικήθηκα<br />
απ’ τον κόσμο αποσύρθηκα,<br />
μα δεν το διάλεξα.<br />
Γι’ αυτό και τώρα αναθαρραίνω<br />
και το χαμό μου προλαβαίνω.<br />
Θέλω μια ευκαιρία δυνατή<br />
την ευτυχία ν’ αποκτήσω<br />
περιμένοντας την αλλαγή<br />
και πιο πολύ να ζήσω.!<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
<br />
Από την ήττα στο θρίαμβο είναι ο τρόπος του Θεού.<br />
✴<br />
Η ζωή μου χάραξε μαχητική πορεία απ’ τη καρδιά σας εύχομαι<br />
Καλή ελευθερία<br />
✴<br />
Όταν φτάσεις στην πέτρα<br />
και πάνω εκεί καθίσεις<br />
θα είσαι βασιλιάς.<br />
Τότε στα πόδια σου<br />
θα βρίσκεται η γη,<br />
σκέπη σου θα είναι ουρανός.<br />
Ο κόσμος θα’ ναι πια δικός σου<br />
εσύ θα κυβερνάς.<br />
Άδικος ο πόλεμος, χωρίς τιμή<br />
η μάχη• οι άνθρωποι του ψεύδους<br />
χαλάν τις συμφωνίες. Δεν στέκεται<br />
η ειρήνη, δεν τη θέλουν• μιλάν<br />
γι’ αυτή κι όμως ζητούν πόλεμο.<br />
Πόσο ν’ αντισταθούμε;<br />
Πόσο ν’ αγωνιστούμε;<br />
Μέχρι το τέλος, μέχρι θανάτου…..<br />
αυτή είναι η πυγμή της ζωής.<br />
✴<br />
Ξεκινάει ν’ ανέβει το βουνό<br />
ψάχνοντας τη δύναμη να ‘βρει<br />
επιμένει δεν οπισθοδρομεί.<br />
Φθάνει στο όριο της χθεσινής ημέρας<br />
αρπάζει τη βέργα συνεχίζει.<br />
Ιδρώνει αγκομαχεί<br />
όμως πεισματικά βαδίζει<br />
και φθάνει στη κορφή,<br />
φθάνει στη πηγή.<br />
Ολοκλήρωσε το έργο.<br />
✴<br />
Στη ζωή δε μετράει το ύψος<br />
αλλά το ανάστημα∙ όχι η πυγμή<br />
αλλά το σθένος που έχεις στην καρδιά.<br />
Να προσέχεις να μη πέσεις και<br />
σήκω για ν’ ανέβεις ψηλά, εκεί<br />
όπου κάθε κορυφή θα φαντάζει μικρή.<br />
✴<br />
Η ώρα της κρίσεως, είναι κοντά, και αν με πίστη και αλήθεια<br />
πορεύτηκες στη ζωή σου, όσα σφάλματα κι αν έχεις κάνει, αφού<br />
μετάνιωσες θα δικαιωθείς και θα απολαύσεις ευφορία ψυχής,<br />
πληρότητα, ελευθερία, θα γευθείς, την μακαριότητα.<br />
Γι’ αυτό να προσμένεις τη στιγμή αυτή με αστείρευτη ελπίδα και να<br />
επιποθείς την αιώνια ζωή.<br />
✴<br />
Είναι μόνος, υφίσταται διωγμό<br />
ένας κυνηγημένος κυνηγός<br />
του άπιαστου ονείρου.<br />
Δεδιωγμένος ένεκεν δικαιοσύνης<br />
στο διάβα του ανάβει φωτιές,<br />
φωτιές σβήνει.<br />
Είναι αδιαμφισβήτητα ο καπετάνιος<br />
της απροσιτότερης περιπέτειας.<br />
✴<br />
Οι θεριστές απεστάλησαν<br />
δια να θερίσουν<br />
οι αετοί συνείχθησαν<br />
δια να καταφάγουν<br />
τους καρπούς της γης<br />
το σάπιο σώμα.<br />
Ο δρόμος τελειώνει<br />
στέρεψε το έλεος<br />
η κρίση άρχισε<br />
όποιος αντέξει.<br />
Η ανηφόρα είναι μεγάλη<br />
ψηλά η κορυφή<br />
όμως θα την πατήσεις<br />
και εκεί πάνω θα καρφώσεις<br />
τη σημαία σου.<br />
Τότε το βουνό θα βρίσκεται στα πόδια σου.<br />
Όμως θα πρέπει να το σκαρφαλώσεις<br />
να το αναρριχηθείς<br />
αν θέλεις να είσαι ο νικητής.<br />
Ανέβα ψηλά!<br />
✴<br />
Πολέμησα με δαίμονες<br />
κι ακόμα πολεμώ<br />
η δόξα μου εξεγείρεται<br />
όταν τους νικώ.<br />
Μη γελιέστε διότι ως το χώμα ταπεινώθηκα<br />
μα έως τρίτου ουρανού υψώθηκα<br />
κι ακόμα συνεχίζω.<br />
Τη πόλη ακόμα δεν κατέκτησα<br />
όμως εκεί βαδίζω<br />
την πολιορκώ την πλησιάζω<br />
και τη ζωή μου θυσιάζω.<br />
✴<br />
Φως διαχέεται απ’ το βάθος της νύχτας<br />
βοάν οι πέτρες και σαλεύουν τα βουνά.<br />
Κύματα ορθώνονται ψηλά<br />
σαν μάγισσες του τρόμου<br />
τα μάτια βλέπουνε θολά<br />
στο πέρασμα του χρόνου.<br />
Διαλύθηκαν οι ουρανοί<br />
κι οι άνεμοι πλέον δε φυσούν<br />
τώρα χαλασμός, τώρα η δικαιοσύνη επιστρέφει<br />
η εκδίκηση ολοκληρώνεται.<br />
✴<br />
Αγάπησε τους όλους. Φίλους γνωστούς αγνώστους και λοιπούς μα<br />
πάνω απ’ όλα τη θεία ύπαρξή σου. Κι όταν καλά τον Κύριο εννοήσεις<br />
στην απεριόριστη Του αγκαλιά θα πέσεις αιώνια για να ζήσεις.<br />
✴<br />
Εξάντλησα δυνάμεις<br />
αναζήτησα λύσεις<br />
αγκρέμιστα τα τείχη<br />
της αδιαλλαξίας<br />
η αλήθεια να επιφανεί<br />
ο ήλιος να λάμψει δυνατά<br />
ώστε το παλιό να γκρεμιστεί<br />
και από το νέο να αντικατασταθεί.<br />
Η πόλη κοιμάται κακό, το κακό πλησιάζει<br />
ο άνθρωπος αδιαφορεί,<br />
τι υπομονή να’χει ο παρατηρητής<br />
πόσες αντοχές ο βιοπαλαιστής<br />
χάνεται ο ήρωας πεθαίνει ο ποιητής.<br />
Τα περιστέρια πετούν περήφανα<br />
ο αετός μονάχος<br />
και ‘γω στο δρόμο διαλογίζομαι<br />
το μέλλον που μέλλει να’ ρθει.<br />
Πολλές χάνονται ψυχές<br />
άλλες πολλές θα έρθουν<br />
φιλίες διαλύονται ξανά<br />
καινούργιες πάλι θα γενούν.<br />
Μία προσπάθεια ακόμη<br />
για αληθινή δικαιοσύνη<br />
μια γροθιά ακόμα<br />
για την πορεία προς τη νίκη.<br />
✴<br />
Όταν οι ώρες κυλούν αργά<br />
όταν ταξιδεύεις<br />
στα χρώματα του ασύλληπτου<br />
ονείρου τη διάσταση<br />
τότε έχεις αυτό που χρειάζεσαι.<br />
Και ο κόσμος δε σε νοιάζει<br />
δε σε σκιάζει ο θάνατος<br />
και θέλεις να φτάσεις στο τέρμα<br />
εκεί που τελειώνει.<br />
✴<br />
Το φως παλεύει με το σκοτάδι<br />
η αλήθεια με το ψέμα<br />
στο βωμό της δικαιοσύνης<br />
ποιος θα θραμβεύσει;<br />
η μήπως συμφορά μεγάλη;<br />
¨ότι είναι να γίνει, ήδη έγινε<br />
ο καιρός όμως υπάρχει<br />
στα ίχνη του καλείσαι να βαδίσεις<br />
Κύκλοι ομόκεντροι, απ’ το ίδιο<br />
σημείο γύρω•περιστρέφεται το σύμπαν<br />
κάθε άνθρωπος μονάχος<br />
μια καλαμιά στο κάμπο<br />
υπό του αγέρος την πνοή.<br />
✴<br />
Όλα ανθίζουν η φύση ευωδιάζει<br />
οι άνθρωποι ανοίγουν τη καρδιά τους,<br />
δίκαιοι και άδικοι χαίρονται μαζί<br />
η αγάπη θριαμβεύει•<br />
όμως έρχεται η ώρα της<br />
αδιαλλαξίας, του μίσους<br />
η ειρήνη αποχωρεί<br />
κι ο πόλεμος αρχίζει.<br />
Άντε πάλι απ’ την αρχή<br />
απ’ το μηδέν και πάλι πόνος<br />
και πάλι φθόνος.<br />
Έτσι η ζωή υψώνεται, πέφτει<br />
γλιστρά, χάνεται και ξαναφαίνεται.<br />
Ο δρόμος φαντάζει ατελείωτος<br />
Με πολλές δοκιμασίες, αλλά<br />
ο καιρός τσουλά, ξανά χιόνια,<br />
καταιγίδες συννεφιές.<br />
Και ο ήλιος θα φωτίσει πάλι<br />
τα άχρωμα πρόσωπα τις<br />
ματωμένες καρδιές ώσπου<br />
κι αυτός θα κοιμηθεί, για<br />
να λάμπουν μόνες τους αυτές<br />
οι καρδιές, οι ψυχές.<br />
✴<br />
Με ιδρώτα αίμα και πόνο<br />
γράφουν την ιστορία<br />
με τη φωνή το σθένος και το χρόνο<br />
πολεμούν την αδικία.<br />
Στη φλόγα της μάχης<br />
υψώνεται το πνεύμα<br />
την ώρα της κρίσης<br />
πυρρώνεται η καρδιά<br />
ξηλώνονται τα γαλόνια<br />
θα γίνει ξαστεριά.<br />
Όποιος αντέξει τερματίζει<br />
σκόνη θα γίνουν όλα<br />
νέα ζωή αρχίζει<br />
ανθίζει μια βιόλα.<br />
Ο Άγνωστος ποιητής<br />
✴<br />
Στη καρδιά της νύχτας, ξυπνάς<br />
εφιάλτες βλέπεις, πάλι αγρυπνάς<br />
η ψυχή σου να καθαρίσει αγωνίζεται<br />
στους δρόμους πάλι περπατάς.<br />
Οι σκέψεις σου τελειώνουν<br />
κουρασμένο το κορμί<br />
την εξάντληση δεν την αντέχεις<br />
ένα σου μένει• Η οργή.<br />
Πάλι ξέσπασες, ξανά<br />
μετάνιωσες<br />
τώρα έλα να κοιμηθείς,<br />
απ’ την αρχή, ομορφότερα<br />
όνειρα να δεις.<br />
✴<br />
Στην αγωνία της ψυχής μου ήλπισα! Σε μια απεγνωσμένη κραυγή<br />
απελπισίας<br />
✴<br />
Ο κόσμος δεν αλλάζει<br />
δεν άλλαξε ποτέ.<br />
Τον εαυτό σου κοίτα να διασώσεις<br />
αν θες να κάνεις το καλό<br />
και τότε πια θα καταλάβεις<br />
πως όλα στον κόσμο μάταια<br />
τα πάντα ματαιότης.<br />
Ήτανε παλάτια όμορφα<br />
και το γρασίδι πράσινο<br />
εικόνες ψεύτικες που δε<br />
χορτάστηκαν ποτέ<br />
ερείπια γίναν όλα<br />
καήκανε τα χόρτα.<br />
Ένα μένει! μόνο ένα!<br />
Κοίτα ψηλά.<br />
ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ<br />
Η ζωή είναι μυστήριο. Είναι ένα φαινόμενο γεμάτο αντιθέσεις.<br />
Απαρτίζεται από διαδικασίες και μηχανισμούς που την επιτρέπουν να<br />
συντηρείται και να εξελίσσεται.<br />
Μια σημαντική διαφορά που αξίζει να επισημάνουμε, είναι αυτή<br />
μεταξύ των ζώων και του ανθρώπου, και έγκειται στο ότι αυτός έχει<br />
πνεύμα, ενώ τα ζώα όχι, παρά το γεγονός πως και οι δύο έχουν ζωή.<br />
Ο όρος πνεύμα βγαίνει από τη λέξη πνοή και όπως το ιστιοφόρο<br />
χρειάζεται το φύσημα του αέρα για να σαλπάρει, έτσι και ο άνθρωπος<br />
έχει ανάγκη από το πνεύμα για να ζήσει, ως νοήμων ον. (ΨΥΧΗ ΚΑΙ<br />
ΖΩΣΑ)<br />
Σ’ αυτήν την περίπτωση όμως η ζωή παίρνει βαθύτερο νόημα<br />
ξεπερνώντας τις πρωταρχικές ανάγκες για τροφή και πόση.<br />
Φανταστείτε έναν άνθρωπο που πνίγεται. Αν κάποιος την τελευταία<br />
στιγμή τον βγάλει στην επιφάνεια, θα σωθεί παίρνοντας μια βαθειά<br />
ανάσα, γεμίζοντας τα πνευμόνια του με οξυγόνο.<br />
Παραλληλίστε αυτή την περίπτωση, με κάποιον άλλο, που για<br />
διάφορους λόγους είτε για τον θάνατο ενός συγγενικού προσώπου<br />
είτε για οικονομικές δυσχέρειες κ.τ.λ. βρίσκεται σε μία κατάσταση<br />
μελαγχολική, δεν έχει τη δύναμη να σηκωθεί το πρωί να πάει στη<br />
δουλειά του, αποφεύγει να πει καλημέρα στους γνωστούς του, γίνεται<br />
απαισιόδοξος και αρχίζει να καμπουριάζει, σκυθρωπιάζει, μαραίνεται<br />
μόνο που τώρα δεν υποφέρει μόνο το σώμα αλλά και η ψυχή και το<br />
πρόβλημα γίνεται ψυχοσωματικό.<br />
Βλέπουμε λοιπόν ότι σώμα και ψυχή έχουν ανάγκη, απ’ τη μια το<br />
οξυγόνο για να αναπνεύσει το σώμα κι απ’ την άλλη πνεύμα αγάπης κι<br />
ελπίδας, για να αναπνεύσει η ψυχή.<br />
π.χ.: θετική ψυχολογία περισσότερα αντισώματα<br />
ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα<br />
κακή ψυχολογία άγχος<br />
αρρώστια<br />
καταστροφή<br />
υγείας κ.α.<br />
<br />
ΜΑΣΟΝΙΑ<br />
Μασονισμός ή μασονία είναι μια παγκόσμια μυστική οργάνωση,με<br />
θρησκευτικό και κοινωνικό χρώμα…..<br />
Όλες οι μυήσεις και οι τελετές γίνονται μέσα σε κατασκότεινες<br />
αίθουσες των στοών, διακοσμημένες με μαύρες κουρτίνες, ανθρώπινους<br />
σκελετούς, νεκροκεφαλές, κόκκαλα, συμβολικές παραστάσεις,<br />
φέρετρα, βωμούς, λαμπάδες, θυμιάματα, ματωμένα μαντήλια και ξίφη.<br />
Ο υποψήφιος για εισδοχή ή προαγωγή μασόνος οδηγείται με<br />
σφραγισμένα μάτια, μπροστά στους ανωτέρους του, περνάει από μια<br />
σειρά δοκιμασιών, για να διαπιστωθεί η αντοχή και η ψυχραιμία του,<br />
δίνει φρικτούς όρκους και απαντά σε διερευνητικές ερωτήσεις των<br />
ανωτέρων του. Όλα αυτά βέβαια γίνονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα,<br />
φρίκης, σκοτεινού μυστηρίου και αυστηρής τελετουργίας.<br />
Οι μασονικές στοές, για να λειτουργούν ανεμπόδιστα και νόμιμα,<br /><p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-07-2017</td><td valign=top></td></table><br />