Μονάκριβη πριγκίπισσα

Δημιουργός: giltidis, makis

Η αγωνία του πατέρα για την κόρη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια πρώτο άνοιξες
και ήσουν μια σταλίτσα
Ενα μικρό ασχημόπαπο
που έγινε κουκλίτσα

Μια κρύα νύχτα με χιονιά
το δυο χιλιάδες ένα
Πώς έτρεμαν τα χέρια μου
που κράταγα εσένα

Μήνες εννιά καρτέραγα
να ρθεις πριγκίπισσα μου
Κι έκλεψες μεγαλύτερο
κομμάτι απ την καρδιά μου

Τα χρόνια τρέξαν σαν νερό
και έγινες δεκαέξι
Και μόνο στην ιδέα αυτή
νομίζω τα χω παίξει

Τα φλερτ σου πως να χειριστώ
Πώς να τα υπομένω
Τον δόλιο πεθερούλη μου
τώρα καταλαβαίνω

Τι κι αν προσπάθησα ο έρημος
να τον εκάνω φίλο
Με κοίταζε τόσο στραβά
μου θύμιζε τον *Γύλο
https://www.youtube.com/watch?v=yHp_SEw8rw4

Του πήρα την πριγκίπισσα
την κόρη του την ίδια
Και λέω πως μου ευχήθηκε
να πάθω μια  απ τα ίδια

Κάνε ότι θες ψυχούλα μου
Ζήσε όπως θες ζωή μου
Κι άσε εμένα τον στραβό
Να βράζω στο ζουμί μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-07-2017