Ονειρεύομαι......αφήστε με...να ονερεύομαι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ονειρεύομαι......αφήστε με...να ονερεύομαι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ονειρεύομαι......αφήστε με...να ονερεύομαι</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Φίλοι μου...ευχαριστώ από καρδιάς, συχνή η αναφορά μου στα λουλούδια, πολύ φυσικό, πέρασα 25 χρόνια μαζί τους, χάρηκα όλη την ομορφιά τους κι ονειρεύομαι....</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ονειρεύομαι...ένα κήπο γεμάτο λουλούδια και χρυσούς, μελωμένους καρπούς, που μ` ένα μαγικό τρόπο, δεν θα φυτρώνουν σ` αυτόν αγριόχορτα, ζιζάνια, τσουκνίδες.<br />
Τον θέλω απέραντο, στολισμένο μ` όλα τα χρώματα της πλάσης, γεμάτο πορτοκαλοκίτρινους κατιφέδες, βραγιές, βραγιές στ` αυλάκια.<br />
Ονειρεύομαι....όλα τα λουλούδια αρμονικά μονιασμένα, ταιριασμένα, αδελφωμένα, δεν θέλω αγκάθια στο κήπο μου, να  μην έχουν ρίζα να φυτρώσουν, νερό, χώμα να τραφούν<br />
Κανένα λουλούδι, να μην παίρνει, το νερό, το φως του άλλου, η στέρνα μου....μεγάλη ως τον ουρανό<br />
κι αυτή μαγικά να μην αδειάζει ποτέ, να μη γνωρίζει ξέρες<br />
Τ` αδύναμα πανσεδάκια, που τα δέρνουν οι βοριάδες, να έχουν τη προστασία, των ανθεκτικών, μέσα σ` αυτό το περιβόλι, των ονείρων μου<br />
Ονειρεύομαι...να δίνει καρπούς,  ρόδινους, βελούδινους, σοδειές χίλιες σοδειές, τίποτα να μη σαπίζει στο δικό μου κήπο<br />
Ποθώ να έχει τις πόρτες πάντα ανοιχτές για όποιον πεινάσει, όποιον διψάσει, όποιον ζητά το χάδι στο βλέμμα του.<br />
Ανοιχτό πάντα, τη μέρα, τη νύχτα, κάτω απ` το φεγγάρι, κάτω από τη πάχνη, τη βροχή, να μην ανήκει σε κανέναν, να μην έχει ιδιοκτήτη, ν` ανήκει στα πουλιά, στις μέλισσες, στα ηλιοτρόπια.<br />
Όλα μαζί να μοιράζονται δίκαια, το κάματο των σκαφτιάδων, την ευλογία της φύσης.<br />
Τα βράδια...ονειρεύομαι..ότι στο μπαξέ μου, δεν φυτρώνουν βάτα, τσουκνίδες, κολιτσίδες, πικρόχορτα!!!!<br />
Ονειρεύομαι...να τον στολίζουν, πεταλούδες, λιβελούλες, χρυσόμυγες, μέλισσες κι όλα τα πουλιά της γης.<br />
Ένα πανηγύρι, ομορφιάς, χορού, μελωδίας στη μάνα γη, καρπερή, φιλόξενη, για όλα τα πλασματά της, όλα μαζί στον ίδιο χορό, των Μάηδων μιας πλουμιστής Άνοιξης.<br />
Ονειρεύομαι...τα δειλινά...ονειρεύομαι....είναι τόσο μεγάλο τ` ονειρό μου? μια ουτοπία, μια ψευδα<br />
ίσθηση, , μια χαμένη σκέψη, μια προσευχή δίχως Θεό, ένα γράμμα χωρίς παραλήπτη.<br />
Ρωτώ τη ψυχή μου....ζητώ απ` τα σύννεφα, τον Ήλιο, το νερό, το χώμα, το Δημιουργό,  δώστε μου αυτό το περιβόλι, που τόσο ποθεί η καρδιά μου.<br />
Βγάλτε τα ζιζάνια! ξεριζώστε τ` αγκάθια!! δεν μπορώ μ` αγκιλώνουν! πονώ και όλο θέλω, θέλω να ελπίζω!!!!!!!!!!<br />
Θέλω να μπω να κόψω μια αγκαλιά λουλούδια, να τα κρατώ στα χέρια μου, να μου γελούν, όλα μαζί, σ` ένα πρελούδιο, σε μια χορωδία αγγέλων<br />
Με βιολιά, φλάουτα, αρμόνικες, βιόλες, κιθάρες, νότες..εκατομμύρια νότες, μελωδίες..όλες μαζί σ` έναν ύμνο, σ` ένα τραγούδι, σ` ένα φιλί.<br />
Ονειρεύομαι....αφήστε με..να ονειρεύομαι.<br />
<br />
Αφιερωμένο<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2017</td><td valign=top></td></table><br />