στη νοσταλγία γυρίζοντας

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

θάλεγα λόγια σε ώρα πάθους
το βάρος της σιγής δεν ανεβαίνει
προτιμώ προφητείες κάποιου βάθους
το βλέμα στρέφω να ομορφαίνει

κόσμος μάταιος μα το πέρασμα βρήκα
οτι ο μπάτης δυνατός πεισματάρης
απο τις φωτιές του πια βγήκα
πως θα πλησιάσω κοκαλιάρης

έρχομαι αγέρας της πνοής
ρίχνοντας τόλμη μέσα στο αίμα
φέρνω τις ώρες της υπομονής
και φωτίζω το σκοτεινό μου βλέμα

κανένα σώμα δεν θα με τρομάζει
τι θα δώ ακόμα βασιλεύει
κοκκίνισμα καρδιάς δεν παραλλάζει
με κόκκινο βαθύ θα συνορεύει

πιότερο θα ζώ στο ανατρίχιασμά σου
δεν λογίζομαι τα μελλούμενα του χθές
προσμένω την αεικίνητη χαρά σου
το υπέροχο του όντος χωρίς υπερβολές

στη νοσταλγία γυρίζοντας σ’αγγίζω
με την πίστη της ελπίδας σου
του καημού την κηλίδα την στραγγίζω
άσε με,λίγα να γευτώ της φροντίδας σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2017