Στο αύριο, που θα 'ναι χθες

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Γλυκιά μου αλήθεια, εσύ που καις, γυμνή που σε λατρεύω, στου έρωτα τις παρυφές, παιδί είμαι και καίω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]


. *~* Στο αύριο, που θα 'ναι χθες *~*
Το αρχαίο Ελληνικό ελεύθερο πνεύμα
δημιούργησε μ' αγάπη τις Μούσες
με ιδιαίτερα ονειρικά κάλλη
εκμηδενίζοντας τον περιορισμό
αυξάνοντας την υποχρέωση
και το καθήκον.
Γλυκιά μου αλήθεια, εσύ που καις
γυμνή που σε λατρεύω
στου έρωτα τις παρυφές
παιδί είμαι και καίω!
Πλασμένος είμαι Άνθρωπος
μ' ελεύθερο το πνεύμα
των νόμων βλέπω η άτρακτος
κυλά μέσα στο ψέμα ...
Πως η αγάπη ν' απλώσει φτερούγες?
Δίχως συναίσθημα που να σταθεί?
Κι ο έρωτας όσο κι αν φαίνεται σατράπης
την αλήθεια του, αγάπη θα την πει!
Όταν το συναίσθημα ακουμπά ερωτικά
ο οίστρος στις ανάσες τρέμει
στο μεγαλείο του λυρισμού
οι κάλυκες αναβλύζουν ηδονές
και οι κραυγές αντιλαλούν
φεγγαρόλουστες!
Θα σ' αγαπώ με της χαράς τις μέρες
ακόμα κι όταν θα πονώ
απ' της ζωής τις ξέρες
σα τη βροχή που θα με καις
τη σκέψη σου θα λαχταρώ
"στο αύριο, που θα 'ναι χθες"
και σήμερα και τώρα!
. * * Nikos D.Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2017