παραχωρήσεις

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσες φορές σχέδια έκανες να φύγεις
Και προφασίστηκες πως έχτιζες σκαρί
Και πως το αρμάτωνες
Κι ύστερα σαν πολύ βαθιά να σου φανήκαν τα πελάη
Σαν μακρινός ο προορισμός
Σαν άδηλα τα πλάτη
Και πέταξες τα σύνεργα , άφησες τα τρυπάνια
Τους ήλους να σκουριάζουνε
Στην άκρη της θαλάσσης…

Πόσα καλούπια επιχείρησες να θρυμματίσεις
Από πηλό, κι από χαλκό κι από μαντέμι
Μονάχα με τη ρώμη της ψυχής σου
Κι ύστερα τη ζωή ρευστή την άφησες να τρέξει
Μες στα στενά τους όρια
Σαν να τανε πηλός υγρός
Σαν διάπυρο ασήμι
Σαν γύψος μεμιγμένος με νερό
Και εδέχθης όψη ξένη

Πόσες φορές δεν επιχείρησες να κόψεις
ʼλυσους και δεσμά κι ομφάλιους λώρους
Στ' ακόνια πάνω σέρνοντας λεπίδες...
Κι ύστερα σαν από απροθυμία
Σαν από ηττοπάθεια
Ή σαν αποδοχή της ειμαρμένης
δέχτηκες πιο σφιχτά να σε δεσμεύουν
κι ας ήξερες πως έτσι παραδίνεσαι
αμαχητί σ' ότι πολύ φοβόσουν…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-06-2006