Κι ολημερίς πυροβολώ

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΙ ΟΛΗΜΕΡΙΣ ΠΥΡΟΒΟΛΩ


Στου κόσμου τις αποβολές,
στης κοινωνίας τα σκουπίδια.
Ψάχνω χωρίς αναστολές,
τα παιδικά μου τα παιχνίδια.

Είμαι παιδί που ξενυχτάει,
προσμένοντας λίγη στοργή,
σαν το αγρίμι π’ αλυχτάει,
γιατί του κάψανε τη γη.

Από σοκάκια ιερά,
βλέπω του κόσμου τα τσαντίρια.
Να πλημμυρίζουν με νερά,
να μοιάζουνε με τρεχαντήρια.

Είμαι η κιβωτός του Νώε,
μετά απ’ τον κατακλυσμό
και επωδός του Άλαν Πόε,
γεμάτη λύπη και καημό.

Επωδός:
Κι ολημερίς πυροβολώ,
τον άλλο μου τον εαυτό,
για τα φριχτά του λάθη.
Και σα νυχτώσει πυρπολώ,
το θολωμένο μου μυαλό,
με του πιοτού τα πάθη.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2017