Ο αγρός

Δημιουργός: Γιώργος_Ευθυμίου

Το ελευθέρο κείμενο που ακολουθεί δηλώνει το δρόμο των αναποφάσιστων,και τονίζει την αρετή και την ευθύνη της επιλογής. Γιατί βαρέθηκα ολους τους δήθεν και τους μέτρια μέτριους.Αυτοί είναι οι χειρότεροι!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας αγρός στεκόταν μοναχικός,
στη γκρίζα απόχρωση της ανυπαρξίας.
Ελεύθερς απ' όλους κ' όλα.
Με μια σκλαβωμένη ελευθερία να θωρεί τα στάσιμα νερά της ζωής του.
Μα του ανήκε όλη η ευθύνη που
δε γνώρισε ποτέ δόξας μέρες.
Ο απεριποίητος αγρός ποτε του δεν ταξίδεψε,
φοβότανε τους δρόμους.
Δε μπήκε στον πειρασμό για να διαλέξει.
Ετουτός ο αγρός , παρακαλούσε.
Σε καθε ματιά περαστικού, αποκαμωμένος, ζητούσε αμήχανα βροχή.
Ήθελε να ντυθεί στα πράσινα τ' αρχοντικά,
να αποσπάσει μία ματιά, να κερδίσει την ζωή.
Μα ο ίδιος, αδιάλλαχτος αγρός,
τα σκοτεινά τα βράδια,
που εγκλωβιζόταν στην έκταση του φοβού και τη μοναξιά,
πάλι παρακαλούσε.
Παρακαλούσε την φωτιά να τον αφήσει στάχτυ.
Να γλιτώσει απ' την υπαρξή του.
Αυτός ο αγρός δε γνώρισε ποτέ φωτιά μα ούτε ύδωρ
και ούτε ποτέ του θα γνωρίσει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-06-2006