δεν ήμουν οι άλλοι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

οι κάμποι απλώνονται παντού
στο νότο μας, στη γή της πατρίδας
μα οι νεκροί μου δεν έχουνε χαθεί
μόνοι κι αντάμα όλοι μαζί
στη λησμονιά ενος καημού
διαβαίνουν τις λεύγες της ελπίδας

στις πολιτείες της εξορίας
έζησα αν έζησα μέσα στους καιρούς
απο της νύχτας τις πλατιές κατηφοριές
ως των ονείρων μου τις ξαστεριές
γύρισα τους δρόμους της νοσταλγίας
μιάς Βαβυλώνας γυρεύοντας τους ποταμούς

δεν ήμουν οι άλλοι,ήμουν εκείνοι
πούχαν μαζζέψει τον θησαυρό
με τα χαράματα της μέρας
και με τα λόγια της φοβέρας
ένας γενναίος στον κόσμο σα θα μείνει
θα σηκώσει της γενιάς μου τον σταυρό

δεν ξεγελώ κτίζοντας κήπους
ποιος είμαι ούτε ποτέ ξεχνώ
κι αν αντίκρυσεις κάποτε το πρόσωπό μου
το σκληρό δεν θα δείς το ριζικό μου
μόνο θ’ακούσεις τους κοφτούς μου κτύπους
και το αιώνιο μου παρόν εκκωφαντικό

θα φτιάξω την πατρίδα μου ψηλά
και παρηγοριέμαι με την σκέψη
χαμογελώ στα χρόνια μου τα έρμα
που δεν ζυγώνουνε στο τέρμα
εδώ στα κοντινά ταυτόχρονα και μακρυνά
βρίσκω το νέο αίμα να με θρέψει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2017