Να ζήσω μια ουτοπία

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

Καλό ξημέρωμα!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι μέρες μου τελειώνουν, στη Γη πια δε μπορώ
να μένω και να βλέπω εικόνες συμφοράς
για τόπο χλοερό σε λίγο αναχωρώ
εκεί που δε σε ψέγουν για ρούχα που φοράς.

Έτσι σε μέρος άτρεπτο θα ζω μια ουτοπία
η φύση θα πρωτοστατεί και γω θα τεμπελιάζω
ανάμεσα σε ρεματιές κ’ υπέροχα τοπία
κάτω από ήλιο φιλικό τη σάρκα μου θα λιάζω.

Δε θέλω τις υπερβολές, εξάλλου δε τις έχει
εκεί που πάω ολημερίς ποίηση θα διαβάζω
τα βράδια δε θ’ ανησυχώ, κάτι άκουσα, τι τρέχει?
Τα κελαρύσματα νερών θ’ ακούω, θα ρεμβάζω.

Κι από ψηλά θ’ αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια
τη μέρα που ο πατέρας μού πήρε εν’ άσπρο βώλο
και τα γαλάζια χρώματα ανάμεσ’ απ’ τα κλώνια
που έσταζαν σε όλους μας απ’ τον ουράνιο θόλο.

Μα τώρα στην πατρίδα μου κλέφτες έχουν ενσκήψει
η πείνα θα μας στύψει, παχαίνουν οι αιρετοί
στο μέλι έχουν σκύψει κ’ η ανεργία στα ύψη
μαίνεται μπόρα τώρα κ’ η χώρα επαιτεί.

Οι πρόσφυγες ξεμπρόστιασαν της κοινωνίας τη σήψη
τον βουλευτή όποιος “γλείψει” αγγίζει τη σαπίλα
βρωμά και ζέχνει η "τέχνη", στο πνεύμα μπήκαν γύψοι
και συ ραγιά στην πυρκαγιά αντίχειρα πιπίλα.

Κι άλλα για τον παράδεισο μπορώ να παραθέσω
όμως νομίζω πως στη Γη δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου
η Ελλάδα κι αν πεινά κι άλλα δεινά αν προσθέσω
θαρρώ απ’ τον παράδεισο ομορφότερη ειν' η χώρα μου.

01/02/2017

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2017