Ο χρησμός μου

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από της Σμύρνης τα στενά ένα χρησμό μου δώσαν
όταν θα σ' έβρω αλαργινά, θα φύγει η σιωπή
φωτιά θ' ανάψει μέσα μου και όσα με στοιχειώσαν
θα σβήσουν απ το πάθος μας κι μες στην ηδονή

Μα ένα γρίφο μου βαλαν για να σε ανταμώσω
μου είπαν πως τα μάτια σου θα φαίνονται απλά
μα όσα λεν τα χείλη σου εμένα θα μπερδέψουν
και όσα νιώθεις στη καρδιά θα είναι δυνατά

Πως θα σε βρω μια Κυριακή, με κόκκινη σελήνη
και θα σε χάσω ύστερα κάποια Παρασκευή
με τον Ερμή ανάδρομο πλάι στο Ποσειδώνα
θα φέρουνε τα κύματα ομίχλη στη ψυχή.

Κάποια αυγή της άνοιξης ύστερα από χρόνια
θα ανταμωθούμε στα κρυφά, πάλι Παρασκευή
και θα αρχίσουμε αυτό, που αφήσαμε στη μέση
σα να 'ναι μια ατέλειωτη του πάθους προσευχή

Μετά από τούτο το χρησμό, ένιωσα προδομένος
γιατί οι θεοί με ήθελαν μες στην αναμονή
αν θέλει να με ψάξει αυτή, έλεγα μεθυσμένος
καθώς κοίταζα μόνος μου κάποια ανατολή.

Σηκώθηκα και έφυγα απογοητευμένος
στων Λωτοφάγων έφτασα το όμορφο νησί
και από τότε έμεινα εκεί ευτυχισμένος
στο μέρος που ξεχάστηκαν ακόμα κι οι χρησμοί.

Εκεί μονάχος έγραφα πάντα χαράς τραγούδια
και κάθε μέρα πέρναγε σα να 'τανε γιορτή
στων Λωτοφάγων το νησί ήμουν ευτυχισμένος
ποτέ μου δε με ένοιαξε πάθος και ηδονή.

Μα μία νύχτα σαν κι αυτές που έχει ο χειμώνας
εγώ πάντα χαρούμενος στη θάλασσα μπροστά
με άρπαξε με κύματα, άκαρδος Ποσειδώνας,
κι στων σειρήνων με 'στειλε τα φοβερά στενά.

Προσπάθησα να μείνω εκεί αντίθετα στο ρεύμα
μα ήτανε η θάλασσα, για μένα συμφορά
με τράβηξαν τα κύματα και σαν τον Οδυσσέα
στη σκύλα και στη Χάρυβδη μ' οδήγησαν μετά

Και στο νησί τ' Απόλλωνα με ξέβρασε η αλμύρα
σα να 'μαι υποχείριο σε άκαρδο θεό
μα έχω ακούσει τον χρησμό και ξέρω πως δεν έχω
μια Πηνελόπη, στην Ιθάκη προορισμό.

Χωρίς Ιθάκη ναυαγός, μακριά απ τους Λωτοφάγους
κάθομαι ξημερώματα τον δρόμο μου να βρω
κι αφού ποτέ δεν άντεξα αυτή τη προφητεία
αναρωτιέμαι αν άξιζα εκείνο το χρησμό.

[I]"Από της Σμύρνης τα στενά ένα χρησμό μου δώσαν
όταν θα σ' έβρω αλαργινά, θα φύγει η σιωπή
φωτιά θ' ανάψει μέσα μου και όσα με στοιχειώσαν
θα σβήσουν απ το πάθος μας κι μες στην ηδονή

Μα ένα γρίφο μου βαλαν για να σε ανταμώσω
μου είπαν πως τα μάτια σου θα φαίνονται απλά
μα όσα λεν τα χείλη σου εμένα θα μπερδέψουν
και όσα νιώθεις στη καρδιά θα είναι δυνατά"[/I]

Τότε κι εγώ κατάλαβα, όπως οι λωτοφάγοι,
που όλα μες στα μάτια τους φαινόντουσαν απλά
και τις σειρήνες π' άκουσα, αλήθεια με μπερδέψαν
με κείνα τα τραγούδια τους τα τόσο ερωτικά.

Η Σκύλα και η Χάρυβδη, σαν το χρησμό μου ζούσαν
με μίσος και περίσσια οργή, που είχαν στη καρδιά
ένα ακόμα έμεινε αυτά που με στοιχειώσαν ,
να σβήσουν απ το πάθος μας σε δυνατή φωτιά.

Τότε είδα τι έγραψα στ' Απόλλωνα τα μέρη
καθώς ετοιμαζότανε ξημέρωμα αυγής
τότε το πάθος ένιωσα στου ποιητή τον ίστρο
δώρο απ τον Απόλλωνα, θεό της μουσικής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2017