το φυλαχτό μου

Δημιουργός: ferrer, Γιώργος Λ. Οικονόμου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκείνα τα χρόνια τα καλοκαίρια ήταν γεμάτα παιχνίδι και ξενοιασιά.
Καρπούζια,πεπόνια,ροδάκινα,σύκα,μα εμείς είχαμε το μυαλό μας στα παγωτά,αυτά μετρούσαμε,αυτά και τα μπάνια.Η σκάλα της Γερακινής , το δεύτερο σπίτι μας.
Στα θερινά τα σινεμά βλέπαμε πώς είναι η ζωή των μεγάλων,μα δε θυμάμαι να βιάζομαι να μεγαλώσω,χορτάτος από χαρά ήμουν,τι άλλο να ζητήσω.
Ένα καλοκαίρι πέθανε η γιαγιά η Παναγιώτα.Το ίδιο καλοκαίρι ανακάλυψα πως η μαμά καπνίζει και στεναχωρήθηκα πολύ.Ήταν τότε που ο μπαμπάς δούλευε στο εργοστάσιο του Fix στη Λάρισα και μας έλεγε για την αφόρητη ζέστη της πόλης.
Στην σχολική κατασκήνωση της Επανωμής έβλεπες στην είσοδο μιά μεγάλη ζωγραφιά μ'ένα κορίτσι ,την Ελλάδα, κι έναν αγριάνθρωπο ,τον κομμουνισμό,που την έσπρωχνε στο χείλος του γκρεμού.¨Ηταν τα χρόνια της εθνοσωτηρίου επαναστάσεως.
Μιά Κυριακή με επισκέφτηκαν οι γονείς μου. Εκείνη η μέρα μου χάρισε τη μοναδική φωτογραφία που είμαστε και οι τρείς μαζί.Τότε ακόμα φορούσα γιά φυλαχτό ένα κομμάτι τίμιο ξύλο που το πιανε μιά παραμάνα στο κασκορσέ.Πέρασαν χρόνια πολλά μέχρι εκείνη η μοναδική φωτογραφία να γίνει το φυλαχτό μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2017