Έρεβος - Κρόνιον άσμα

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Οι κρόνιοι ήταν σα θεοί στην αρχαία μυθολογία... Οπότε εγώ αυτό πρέπει να το βάλω στα θρησκευτικά? Χαχαχα!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άχαρο δώρο απ' τους θεούς, το δυνατό σκοτάδι
αυτό που γύρω απλώνεται, σαν άγρια φωτιά

Που ελευθερώνει ψίθυρους, φαντάσματα το βράδυ
και με κοιτάν οι δαίμονες, μέσα από την σκιά

Και κάτι νύχτες σιωπηλές, το φράγμα σπάει του κόσμου
με παρασύρει στο κενό, μ' αρπάζει τη ψυχή

Και για να βρω το δρόμο μου, με νήμα απ το φως μου
δένω εγώ το σώμα μου, και κάνω προσευχή.

Στην απουσία του φωτός, στη μαύρη ανυπαρξία
στο θάνατο και στη ζωή, στο τέλος, στην αρχή

Αφήνομαι στο πέπλο σου, στα σκοτεινά τα πάθη
στα όνειρα που έκανα, ενώ ήσουν εκεί

Αρχαίο πλάσμα Έρεβος, της Γαίας και του Χάους
που τη μαγεία άφησες, νύχτα να διοικεί

Το ξέρω πως οι άνθρωποι, δε κρίνανε στο βάθος
και το καλό και το κακό, πορεύονται μαζί

Τις πύλες για τα όνειρα, εσύ έχεις ανοίξει
μα τότε βγήκανε μαζί, τα άγρια θεριά

Τους εφιάλτες άφησες, κι έτσι έχουμε ζήσει
πολλά όμορφα όνειρα, μα και τρομακτικά

Κάθε μαγεία άφησες, ελεύθερη στη Γη
και από τότε ο έρωτας τις νύχτες τρυγυρνάει

Πριν να λαλήσει ο πετεινός, αυτός ευδοκιμεί
άλλους τους στέλνει στο θεό, και άλλους τους πονάει

Αρχαίο πλάσμα Έρεβος, πολλοί σε αδικούνε
και το καλό και το κακό, πορεύονται μαζί

Άπλωσε το σκοτάδι σου, σ' αυτό να κοιμηθούμε
μα φώτισε τα όνειρα, σα φάρος στη ψυχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2017