Πάρε με μάνα

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΝΑ
( Ωδή για έναν πονεμένο )

Μόνη ελπίδα η φυγή,
στερνή παρηγοριά μου.
Με καρτερεί η μάνα γη,
να μου γιατρέψει την πληγή,
που έχω στην καρδιά μου.

Είμαι καρδιά χωρίς παλμούς
και βάρκα δίχως έρμα.
Δίχως κουπιά, χωρίς σκαρμούς,
στους πελαγίσιους τους καημούς,
και στης ζωής το τέλμα.

Μόνη ελπίδα η φυγή,
μα πώς να το τολμήσω.
Μοναδική καταφυγή,
η αγκαλιά σου μάνα γη,
που με γυρεύει πίσω.

Μία γωνιά μόνο ζητώ,
σε έρμο κοιμητήρι.
Τις νύχτες να κρυφοκοιτώ,
την Πούλια να αναζητώ,
κάνε μου το χατήρι.

Επωδός:
Πάρε με, μάνα, πάρε με,
στην αγκαλιά σου βάλε με,
γλυκό - κανάκεψέ με.
Πάρε με, μάνα, πάρε με
και αστεράκι κάνε με,
την Πούλια πάντρεψέ με.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2017