ένα απόγευμα στο μπαλκόνι

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όδευε ο ήλιος προς το γέρμα
στο μέτωπο άπλωσες το χέρι
«έβαλε ψύχρα» είπες, «τέρμα
πέθανε κι άλλο καλοκαίρι»

Κοίταξες πέρα απ’ το μπαλκόνι
μια θλίψη είδα στο πρόσωπό σου
την έκφρασή σου να αλλοιώνει
λες κι έχανες κάτι δικό σου

Στη θάλασσα που κυματίζει
άφησες ν’ ακλουθεί το βλέμμα
μια βάρκα το νερό που σκίζει
«δεν έχει», είπες, «το πέλαος αίμα»

Πετάρισε ένα χελιδόνι
και κάθισε αντικρύ στο σύρμα
και σου πε «για ό,τι τελειώνει
κάτι καινούριο εσύ ξεκίνα !

Η αιωνιότητα είναι μύθος
βρες κάτι εφήμερο, ν’ αξίζει
όλη η ζωή μας ένας κύκλος
κάτι πεθαίνει, κάτι αρχίζει»

«τι τυχεροί να έχουμε ζήσει
Τούτο το λιόγερμα στο δώμα!»
είπες και κοίταξες τη Δύση...
"Μπορούμε κι αγαπάμε ακόμα»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2017