ό,τι δε σε παρασέρνει

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ’ αγκαλιάζω, σε φιλώ, σε νοιάζομαι
στη ροή σου μπαίνω άγριε ποταμέ
και μου λες: «μην απορείς και μη ρωτάς
ό,τι δε σε παρασέρνει... δεν είναι έρωτας»

μα εγώ ο δειλός βρήκα και πιάστηκα
κάτι ρίζες κάτι χαμηλά κλαδιά
και να φεύγεις βλέπω σαν γοργό νερό...
δεν πλαστήκαμε όλοι για το πέλαγο

πόσο μετανιώνω που δεν τόλμησα
που έφτασα ως του δρόμου μόνο τα μισά
που στο ρεύμα σου δεν είπα να ριχτώ
πάντα το φοβόμουν το αδοκίμαστο

κι από τότε ο νους μου χάση - γιόμιση
η αλήθεια μέσα μου έμεινε λειψή
βγάζουν τώρα νύχια άγρια και γαμψά
όσα ήθελα να πω και τα ‘κρυψα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2017