Ας βραχούμε, ας λιώσουμε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φιλαράκια, όσα μοιάζουν μ` αυτό τα γράφω γελώντας, όλα κάτι μου θυμίζουν κι αγαπώ πολύ τα κυκλάμινα. Τη γλυτώσατε απόψε...γιατί σ` ένα άλλο που έγραψα έχω πιάσει κουβέντα..... με τη γαλανή στο βράχο!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ντύσου καρδιά μου, πάμε μαζί μια εκδρομή
Οκτώβρης..ζωγραφιά μου, Φθινοπώρου βροχή
μες στις ψιχάλες, γλυκά ν` αφεθούμε
στων ματιών σου τις στάλες, ν` ονειρευτούμε

Στην αγκαλιά σου νυφούλες, απαλό ροζ χαλί
κυκλαμινάκια, γιορτούλες, της φύσης στολή
στα χρυσοκίτρινα φύλλα, αγκαλιά να ξαπλώσουμε
φίλα με, αγάπη μου, φίλα, ας βραχούμε, ας λιώσουμε

Πλουμιστό το σεντόνι, με το ροζ οπτασίας
ένα χάδι που ενώνει, διαμαντένιας αξίας
στο χρυσάφι της γης, ν` αγαπηθούμε φως μου
γλυκό, νάμα πηγής, ο δικός εαυτός μου

Σε τριζάτο σαλόνι, χρυσά, κίτρινα φύλλα
σαν η αγάπη μελώνει, μίλα, αγάπη μου, μίλα
να σ` ακούσουν πουλιά, να ζηλέψουν καλή μου
στη γλυκιά σιγαλιά, ζωής ανάσα, πνοή μου

Θα σε διπλώσω απαλά, μην κρυώσεις μελένια
μια αχτίδα, βγήκε κυλά, σε μαλλιά χρυσαφένια
στη γη, τη μητέρα, που απόψε γιορτάζει
πες ..ακριβή μου, καλημέρα, στολίδια σου τάζει

Νυφούλες ροζέ, ομορφούλες, σε στολίζω αστέρι μου
στου Φθινοπώρου, βροχούλες, να λες το ταίρι μου
αν θα διαβεί ο καιρός κι έρθουν Χειμώνες
ένας νέος θησαυρός, ανθίζουν οι ανεμώνες

Πάλι θα πάμε εκδρομή, ας πέφτουν νιφάδες
ζεστό είναι το κορμί, δεν γνωρίζει Βοριάδες
όταν κολλά σε κορμί, οι ανάσες ζεσταίνουν
όσοι αγαπήσαν πολύ, τις αναμνήσεις τους δένουν

Σ` ένα χαρτάκι λευκό, μ` ένα μολύβι ψυχής
ειν της ζωής σκηνικό, μια μελωδία βροχής
για του Μάη σεντόνι, ας μη μιλήσουμε τώρα
όσα η αγάπη ενώνει, θεών πολύτιμα δώρα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2017