Το αστέρι

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το αστέρι

Έν’ αστέρι φως μου πέφτει και σωπάσαν τα πουλιά
κι’ εγώ τρέχω να το πιάσω να στο βάλω στα μαλλιά.
Έτρεξα να το προλάβω έτρεξα για να το δω
μα τ’ αστέρι έχει πέσει στης θαλάσσης το βυθό.

Κι’ εγώ έτρεξα γλυκιά μου μέσα στον ωκεανό
να το βρω και να στο φέρω μ’ ένα ξύλινο κανό.
Τότε βγήκε το φεγγάρι και με κοίταξε στα μάτια
και μ’ ανέβασε κοντά του με τα φτερωτά τα άτια.

Μ’ έδειξε όλα τ’ αστέρια και με κέρασε κρασί
μα το πιο λαμπρό αστέρι φως μου ήσουνα εσύ.
Μου ‘πε να γυρίσω πίσω να σε πάρω αγκαλιά
και να ρίξω στα μαλλιά σου μόνο λίγα γιασεμιά.

Έτσι τώρα το αστέρι το κρατάω αγκαλιά
και περνάω στα μαλλιά του μόνο λίγα γιασεμιά!

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
11-10-2017

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2017