Μοναξία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...κι όχι μοναξιά! Για να τιμήσω με τη σειρά μου, το όμορφο ποίημα της ΗΒΗΣ μας! Πίνεις χυμό ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΑΞΙΑ

Περπάτησα σιγά σιγά το δρόμο
και βάδιζα για ώρες με το χρόνο
παρέα, συντροφιά, η αδυναμία
του κόσμου μία γνώριμη μαγεία

αυτή σε παρασύρει όπου χάνεσαι
μαζί σου προχωρά, σ' ακολουθάει
σκιά είναι που παίρνει ό,τι αισθάνεσαι
το βιος κάνει ποτό και σε μεθάει

τί τάχα περισσότερο σου λείπει;
φαΐ έχεις τη μνήμη και τα δάκρυα
ζωή δίνει ο πόνος, που σε κρύβει
τα πάντα επιθυμείς, μα είναι μάταια

για λίγο, είχα σκύψει το κεφάλι
μα τώρα δες κοιτάζω προς τον ήλιο
να το'παιρνε μαζί το μαϊστράλι
δεμένο σ' ένα άτι, απ'το μαστίγιο

με τρέλανε, με έγδαρε ο χρόνος
με γέννησε, μ'ανάστησε ο πόνος
παιδί είμαι της Ήρας και του Δία
θνητός, που επιθυμώ την αμαρτία

στα πόδια της εκείνη με μεγάλωσε
με βύζαξε, του έρωτα η χημεία
σαν έφηβο στο δρόμο με παράτησε
αχ, πόσο σ' αγαπώ, μελαγχολία

μα τώρα δες μαζεύω τα κομμάτια μου
που σκόρπισαν, σε χίλια δυο σημεία
για πάντα θα φωνάζω την αγάπη μου
μαζί σου ερωτευμένος, μοναξία...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2006