Της ευτυχίας τα σώματα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Φίλοι μου..δεν είναι τούτο ποιηματάκι...για μεγάλη σοβαρή κυρία, μα η κυρία ήταν κάποτε μικρή και ζωηρούλα, σας ευχαριστώ για όλα πάντα κι ειδικά για χθες, καλημέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ροδαμάκι είσαι αγάπη μου
έλα μαζί να ξαπλώσουμε
να ριγάς στο χαδάκι μου
τρυφερά ν` ιδρώσουμε

Να σε κοιτώ σαν φεγγάρι
να σου τρυγώ τα χειλάκια σου
στο μαλακό μαξιλάρι
τα λυτά τα μαλλάκια σου

Στρώμα να τα έχω
με μυρωδιές κι αρώματα
μ` ένα δάκρυ να βρέχω
της ευτυχίας τα σώματα

Στο στεναγμό να μεθώ
στο πόθο αργά να λιώνω
στο κορμάκι που ποθώ
λουλούδια ν` απλώνω

Δυο πνοές δυο αναπνοές
μια αναπνοή να γίνουμε
με τη γύμνια τρανή
στους αγγέλους να δείχνουμε

Πως λατρεύουν οι ανθρώποι
όταν η αγάπη ενώνει
της ηδονής ειν οι πόθοι
κοίτα αχνά ξημερώνει

Φώλιασε, γλυκά, αποκοιμήσου
δικό μου ταιράκι μου
ξύπνα, γέλα, καθρεφτίσου
στου λαιμού, σημαδάκι μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2017