Κι όμως ζω κι όμως υπάρχω

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΙ ΟΜΩΣ ΖΩ ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΩ


Ό,τι στον κόσμο όφειλα
κι όσα μου' χει χρεώσει,
λιανά ή πλατανόφυλλα,
τα έχω ξεπληρώσει.
Στερνή να σ’ είχα γνώση….

Δεν του χρωστάω τίποτα,
αυτός πια μου οφείλει,
στα βάσανα τ’ ανείπωτα,
εκεί που μ’ έχει στείλει.
Και μ’ έχει εξοκείλει….

Κουράστηκαν τα μάτια μου,
το χάος ν’ αντικρίζουν.
Τα μαύρα τα κιτάπια μου,
διαβάζουν και δακρύζουν
και μου αλληθωρίζουν….

Και η καρδιά κουράστηκε
κι όλο μου αρρωσταίνει.
Κανείς ποτέ δε νοιάστηκε,
για μια αλλοπαρμένη
καρδιά, π’ αργοπεθαίνει….

Επωδός:
Κι όμως ζω κι όμως υπάρχω,
σα λειχήνα ριζωμένη,
στης συντέλειας μου το βράχο.
Και πιστή μου ερωμένη,
μοναξιά που με προσμένει.

Κι όμως ζω κι όμως υπάρχω,
σαν κουκκίδα σμιλεμένη,
στων ονείρων μου τον τάφο.
Και η μοίρα μου γραμμένη,
με γραφίδα ματωμένη

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2017