Ασ Λεσ Χλωμεσ Τισ Μερεσ

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

15-10-17 ΑΣ ΛΕΣ ΧΛΩΜΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
από τη συλλογή --σκιαγράφημα ψυχής--


Έγραψες στις αράδες σου,
Στου καραβιού σου το χάρτη, πως οι μέρες είναι χλωμές.
Χλωμές γιατί το φώς του ήλιου,σκιάστηκε από την πίκρα.
Γιατι οι καπνοί του πολέμου,έφτασαν ψηλά!!
Γιατί.. η φιλοδοξία των ανθρώπων, τράνταξε το χώμα
κι έθαψε μέρες φωτεινές, με κόσμο αγνό,
και στρατηλάτες στις μάχες για τις αρετές.
Βρήκες στ’αμπάρια σου μια χρονομηχανή
και θές να σεργιανίσεις πίσω!
Να μυριστείς αρώματα στους κάμπους, στις πλαγιές,
στα ακροπόταμα που κελαρίζουν…….
Ίσως… να θές να βρής καμμιά νύμφη, να τρέχει πάνω στο ‘λάφι της και να λουστείς μαζί της στα νερά της Στυγός, ή στου Νιδα τη γαλαζοπράσινη λίμνη, ή ακόμα και στης Υπατίας το λουτρό
να γιάνεις ό,τι σε πονά.
Μα είναι άραγε αυτό που θές πραγματικά;;;
…………………………..
Ίσως Ατρείδες να σε καλούν ξανα, να πάρης τόξο και ασπίδα.
ισως το αιματοβαμμένο χώμα,καίει τα σωθικά της ψυχής
ανδρίζοντας κι άλλο το πνεύμα.
Ίσως…οι μνήμες στήνουν χορό,στης μοναξιάς την ώρα
κι έρχονται νοσταλγικές
να χαράξουν λίγο τις πληγές! Έτσι!
Για να θυμίσουν λίγο τις μέρες!!!!
Ίσως κάποιοι Μελάδες και Βουλγαροκτόνοι να ‘πεθυμούν το δίκιο τους
Ισως … του Πόντου η δοξαριά, ζητά γερους χορευτάδες για τον πυρρίχειο.
ίσως.. ο αμανές της καρδιάς της Πόλης, θέλει ν’ακουστεί
ως της γής τα πέρατα…….
Ίσως οι ταμπουρωμένοι στην κοιλάδα του Ολύμπου
ονειρεύονται < αρχαίο πνεύμα αθάνατο >, και περιμένουν….
Ίσως από τα βάθη των αιώνων, μυστικά να σε μυούν
κάποιο «»σαμουράι»», στην ηθική και στις ανώτερες αξίες.
Ίσως η φωνή στο δάκρυ του άταφου πολεμιστή,
ζητά να παραδώσεις το γράμμα στους δικούς του.
………………………………………
Ίσως…να ζητούν -ΑΕΡΑ-! Οι πεσόντες στα παγωμένα βουνα της Αλβανίας και οι χαμένοι στην οργή του Αττίλα.
Ίσως το αδικοχαμένο αίμα στα πέτρινα χρονια του εμφυλίου
και της κατοχής, δεν αντέχει άλλη προδοσία.
Ίσως… το πνεύμα κάποιων κουζουλών στον Ομαλό
και στις σπηλιές του Ψηλορείτη,ζητάει …
αντάμωση στα πέντε ζάλα τους.
Ίσως απ’το βουνο των Κενταύρων,
ο Ρήγας σου παιανίζει τον Θουριο.
Ίσως κάποιος Σπαρτιάτης, σου ψιθυρίζει να ψάξεις καλά
για κερκόπορτες και να τις κλείσεις!
Όπως έκανε παλιά ένας Άλλος!!
Να μην περάσει άλλη κολασμένη ψυχή να σκορπίσει φωτιά……
Ίσως εκεί!!!!! Η μούσα του Αργείτικου κάστρου,να θέλει να βγει
να σε χαιρετίσει στον κάμπο,
ίσως γιατί…είσαι γόνος ανδρείας και τιμής!!!
……………………………..
‘’ Ας λές είναι χλωμές οι μέρες!!!’’
Δές το φώς απού’ρχεται!!!!
Το φως αυτό, όπου περνά στη κόχη του ματιού σου,
επισημαίνοντας το στόχο, κλειδωμένο στην κάνη σου.
Έχουν φως οι μέρες σου!
Κι ας νομίζεις πως φεύγει ο χρόνος,
και η ζωή κλείστηκε σε περγαμηνές.
Αυτός ήταν ο προορισμός σου!!!
Για της ψυχής την πίστη την αγία και της πατρίδας την ελευθερία.
Μη θλίβεσαι αν μια Διηάνειρα σου άλλαξε το μύθο!
Δες τι απέμεινε, σαν ΑΞΙΑ στο πυθάρι σου.
………………………..
Φόρα τα πέδιλα του Ερμή και σεργιάνισε
μοιράζοντας τα γράμματα ποτ τις νύχτες στέλνει στην ψυχή σου.
Κράτα το φώς από τις μέρες σου και προχώρα!
Το πνεύμα υποτάσσει το σώμα κι αντρειώνει την ψυχή.
Η εποχή μόνο είναι σκοτεινή και γκρίζα!
μέχρι …να γυρίσει ο κύκλος!!
Να σηκωθεί και πάλι ο ήλιος!
Να πάψουν οι είλωτες να ζούν, σκλάβοι
του αόρατου βρυκόλακα

Κ.λ.inokrini

αφιερωμενο στο στρατηγο Σταυρο Βιταλη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2017