Θαλασσα

Δημιουργός: Αρετη Ζ., Αρετή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα
είναι τα αισθήματά μου
και όσες οι στάλες της βροχής
είναι τα παράπονά μου.

Είναι πικρός και αβάσταχτος
μεγάλος ο καημός μου
φωτιά που καίει τα σωθηκά
είναι ο αναστεναγμός μου.

Στάλα στάλα πίνω το φαρμάκι
που μου δίνει η ζωή
λες θεοί κι ανθρώποι
μ έχουνε καταραστεί.

Σαν μαραμένο λούλουδο
μαραίνεται η ζωή μου
οι αμαρτίες γίναν πληγές
πάνω στο κορμί μου.

Στης θάλασσας τα κύματα
π ούναι αγριεμένα
μια σανίδα σωτηρίασ
ψάχνω και για μένα.

Αδικα φεύγει η ζωή μου
μέσα σε αυτόν τον κόσμο
τα βάσανα τα χόρτασα
τη μοναξιά, τον πόνο.

Αρετή Ζ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2017