ανυπαρξία

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν αγγίζω την πιο αλλόκοτη μου τύψη
με δάχτυλα στρεβλά και παλλόμενα στήθη
θυμάμαι την καυτή βουρκωμένη μου σήψη
που με ρημάζει ακόμα και μες στην λήθη

δεν γυρίζω την πλάτη στην καταχθόνια πληγή
θολωμένος στη θέα και που τη βλέπω διπλά
γερμένος στο παγωμένο τρεμάμενο κορμί
γυρεύω ήδη στιλέτο να καρφώσω τη σκιά

αλλά τούτη μου η φρίκη δεν αλαργεύει
ούτε και το βάσανό μου μοιάζει πιο φιλικό
με αγκαλιάζει με δέος και με μαγεύει
και μου υπόσχεται βάραθρο πιότερο πικρό

ζωηρή ελπίδα μισή γυροπετάει
και ψηλά,χαμηλά και παντού ως το βάθος
σε κύματα δαπανιέται και ξεπηδάει
κατάμεστο συντροφεύει το ήπιο πάθος

μια αναγάλλια και ένα κατορθωμένο φώς
ξαναφέρνει ασυλλόγιστα τους νέους καιρούς
απροσμέτρητη εξέλιξη ο συγχρονισμός
με σπρώχνει με βιασύνη σε κόσμους αλλοτινούς

ανυπαρξίας είναι η ιδέα της φωνής
την ακούω μα μ'εμποδίζει να την φτάσω
σκόρπια τα φαινόμενα των περιοχών της ζωής
τρικυμισμένη η λίμνη πως θα πλησιάσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2017