Αχ φτωχέ μικρέ αλήτη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστώ όλους από καρδιάς, μου δίνετε μεγάλη χαρά, το σημερινό....το πρωί γραμμένο...κοιτώντας ένα σπουργίτι στη βεράντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πρωί στο σπιτικό μου
ήρθε ένα μικρό σπουργίτι
το κοιτούσα το γλυκό μου
το μικρούλη τον αλήτη

Μόνος ήρθε δίχως ταίρι
του` βάλα δυο ψυχουλάκια
γιατί μόνο εκείνο ξέρει
της ορφάνιας τα κλαράκια

Ήταν λίγο φοβισμένο
τσίμπαγε το χορταράκι
πως κρύωνε το καημένο
μοναχό χωρίς ταιράκι

Του είπα έλα να τα πούμε
σε γνωρίζω από χρόνια
τη βροχή να μοιραστούμε
παιδική μου, την κολώνια

Έλα, εσύ μικρό, γλυκό μου
που είναι η ζεστή φωλιά σου
θα κρυώσεις ακριβό μου
μόνο μες στην ερημιά σου

Άχ , μικρέ, φτωχέ αλήτη
που χεις το θεό βοήθεια
ορφανό δεν έχεις σπίτι
δεν σου είπαν παραμύθια

Γιατί τρέμεις ακριβό μου
στου Βοριά το μπαλκονάκι
και ξυπνάς το παιδικό μου
το μικρό μου λιθαράκι

Κείνο που` ταν στην αυλή
και κουνιόμουν όλη μέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
για της μάνας το φιλί
για της αγκαλιάς τη ξέρα

Μη μικρό μου, μη μου κλαίς
θα` βγει ο ήλιος ο τρανός
κι όσα ψυχουλάκια θες
θα σου βρέξει ο ουρανός

Τα πουλιά όλης της γης
ορφανά δεν τ` αφήνει
ειν ο πλάστης της ζωής
το καντήλι να μην σβήνει

Θα μεγαλώσεις σπουργιτάκι
θα` βρεις και ωραίο ταίρι
δεν αντέχουνε οι Δράκοι
της αγάπης..τ` αγιοκέρι!!!!


Σαν το φεγγαράκι μου λαμπρό δεν είναι, η μοιάζει λίγο?? μωρ είμαι καλά η λάλησα! στο χαρτί επάνω??

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2017