Η απολογία ενός υπανθρώπου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η απολογία ενός υπανθρώπου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η απολογία ενός υπανθρώπου</b><p>Δημιουργός: Νέτα-σκέτα<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Δεν είχα σκοπό να απαντήσω αλλά είστε  τόσο προκλητικοί που θα το κάνω.<br />
Βγαίνετε όλοι να υποστηρίξετε  έναν χαζοβιόλη δημοσιοχεσίτη ['αηχος]<br />
Εγώ  αυτόν τον ασήμαντο και ανύπαρκτο τύπο  ούτε τον μισώ ούτε έχω<br />
τίποτα μαζί του. Απλώς ότι χωνόταν κάτω από κάθε ποίημα καλό η κακό<br />
[τις περισσότερες φορές] και έγραφε διθυράμβους[ και στα δικά μου] με<br />
ενόχλησε και του το είπα.Του τόνισα ότι ο φίλος όλων δεν είναι φίλος κανενός.<br />
Αυτό βέβαια το κάνουν σχεδόν όλοι. Εσείς το λέτε γενναιοδωρία εγώ το λέω<br />
γλύψιμο. Θα πει κάποιος γιατί να το κάνει. Η απάντηση είναι , για να γίνει<br />
αγαπητός και να παίρνει καλά σχόλια και στα δικά του γραπτά και από ότι<br />
βλέπω να αναπτύξει μαζί του και σχέσεις προσωπικές. Πολλοί γράφουν και<br />
υπάρχουν στο σάιτ μόνο για αυτό το λόγο.Θα πει κάποιος και που το κακό.<br />
Το κακό που αγγίζει τα όρια της ξεφτίλας είναι η αγοροπωλησία που  γίνεται<br />
σε επίπεδο αισθημάτων. Μιλάμε αν είσαι λίγο ευαίσθητος παγώνεις  με αυτό<br />
που γίνεται και γινόταν. Στην αρχή όταν πρωτομπήκα και πήρα τις καλύτερες<br />
κριτικές[ τις άξιζα] άρχισα να νιώθω άσχημα και προσπάθησα να το ανταποδώσω<br />
σαν ευχαριστώ ας πούμε ,χωρίς όμως να πιστεύω αυτά που έγραφα. Άρχισα<br />
να σιχαίνομαι τον εαυτό μου και λέω τέρμα εγώ τέτοιους συμβιβασμούς δεν θα κάνω.<br />
Άρχισα λοιπόν να καυτηριάζω αυτά τα γεγονότα και να τα σατιρίζω.<br />
Επειδή είμαι ένα άτομο πληθωρικό και η ειλικρίνεια είναι μία από τις αξίες<br />
που πιστεύω, άρχισα να λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Εννοείται πως<br />
όλοι στράφηκαν εναντίον μου. Τούς χάλασα βλέπεις την πιάτσα.Σκεφτείτε πως ήμουν δεν ήμουν 2<br />
βδομάδες στο σάιτ και αν και έτυχα ενθουσιώδους υποδοχής[ την άξιζα] αποφάσισα<br />
να σταματήσω.Τόσο απηύδησα.Λέω τι δουλειά έχω εγώ εδώ πέρα.Μετά έβαλα<br />
στόχο τα  100 ποιήματα για να έχω ένα ηλεκτρονικό αρχείο και κάπου μετά<br />
έγινε και αλκοολίκι και αντίδοτο της μοναξιάς και συνέχισα. Βέβαια η κατάσταση<br />
παρέμενε ίδια. Κάθε μέρα τα ίδια άτομα έγραφαν τα ίδια ποιήματα[πλην ελαχίστων]<br />
λες και τα φωτοτυπούσαν και έκαναν τα ίδια σχόλια αδιακρίτως της αξίας των ποιημάτων.<br />
Εκτός αυτού δεν υπήρχε καμιά ανταλλαγή σκέψεων και απόψεων ενώ το χιούμορ ήταν<br />
εξοστρακισμένο. Επικρατούσε μια αρρωστημένη σοβαροφάνεια και ουδετερότητα.<br />
Προσπάθησα να ταράξω τα νερά αλλά μάλλον έσπασα τα μούτρα μου. Είναι<br />
σαν να δίνεις σες κάποιον να φάει κάτι που δεν γνωρίζει. Για να μη μακρηγορώ<br />
επειδή  στοχοποίησα  τα κακώς κείμενα στράφηκαν όλοι εναντίον μου. Μέσα<br />
δω υπάρχουν άτομα που χωρίς να τα γνωρίζω τα θεωρώ παντελώς ατάλαντα[ λίγο το κακό]<br />
και ανισόρροπα πνευματικά[ Λέρας -Ημερολόγιος κ.λ.π]Εγώ είμαι περήφανος για τον<br />
<br />
χαραχτήρα μου που καθρεπτίζεται στα ποιήματα μου[ όλοι, ότι και να κάνουμε φτιάχνουμε την<br />
αυτοπροσωπογραφία μας] Είμαι περήφανος για τα σχόλια μου και σε όσα ήμουν υβριστικός<br />
προκλήθηκα και δεν μετανοιώνω για τίποτα. Όταν βγαίνει  η εκπρόσωπος της καψούρας<br />
και αναίτια  εν ψυχρώ με θεωρεί υπάνθρωπο ουδείς από ότι βλέπω αντέδρασε. Όταν<br />
λοιπόν σε κάποιο ποίημα μου καλώ τους λαούς όλου του κόσμου να ξεσηκωθούν , κλείνω λέγοντας<br />
σιγά μη συμβεί τίποτα ,εδώ φοβάστε τον ίσκιο σας και κάποιοι ενοχλήθηκαν.<br />
Ναι ρε είστε φοβισμένα και μίζερα ανθρωπάκια. Μια κάποια Γεωργία όταν μια αλόκοτη τύπισσα<br />
και υπερασπίστρια της νεοναζιστικής Γερμανικής πολιτικής της έριχνε λάσπη , μόνο εγώ την<br />
υπερασπίστηκα και σε μια εποχή που ήμασταν και τσακωμένοι.Πιστεύω να το θυμάται.<br />
Και σε αυτή την περίπτωση σιωπήσατε από φόβο. Μόνο το τομάρι σας και η ησυχία σας<br />
σας ενδιαφέρει  ,για αυτό ποτέ δεν θα γίνετε ποιητές.Για αυτό μόνο θα χαζολογάτε και<br />
θα ανακυκλώνετε την μιζέρια και τον μικροαστισμό σας. Εδώ και πολύ  καιρό ο ένορκος [ Λέρας]<br />
βγαίνει και γράφει αισχρολογίες για μένα[ ούτε με νοιάζει] και  ο ευγενικός και<br />
αξιοθαύμαστος για σας ωσανατζής [ άηχος] αποφαίνεται πως ό ένορκος έχει δίκιο σε όλα.  Δεν το είδατε;<br />
Δέν είδατε τους υβριστικούς του χαραχτηρισμούς για το άτομό μου; Είδατε εμένα ποτέ<br />
να χώνω την μουτσούνα μου κάτω από υβριστικούς χαραχτηρισμούς κάποιου για κάποιον;<br />
όπως την χώσατε εσείς επανειλλημένα εναντίον μου;Αυτά τα λίγα τυφλοποντικάκια μου.<br />
Άντε τώρα στα λαγούμια σας[ στα μετερίζια σας ήθελα να πω] να χύσετε το δηλητήριο<br />
και την υποκρισία σας. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑς.......<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2017</td><td valign=top></td></table><br />