ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΑΣ ΛΕΩ ΠΩΣ ΦΕΥΓΩ ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΙΩΜΕΝΟ ΠΑΓΩΤΟ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ;
ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΣΩ ΑΝΩΤΕΡΟ ΟΝ ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΘΩ ΜΕ ΣΑΣ;
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΤΟ ΠΑΙΞΩ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ;