Πένα, τετράδιο, βιβλίο…

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πένα, τετράδιο, βιβλίο…

Γλυκά μου πλήκτρα / ταίρι της μοναξιάς του λυτρωμού και της χαράς
με μια μορφή ηλεκτρική, από την πένα την φτωχή
πήρες το σκήπτρα
Κι έμειν’ η πένα μοναχή, αδύναμη δίχως ψυχή.


Καλή μου οθόνη, / παράθυρο χρωματιστό, χαρούμενο και λαμπερό,
των ιδεών μου εσύ πουλί, πήρες την δόξα απ’ το χαρτί
και το τιμόνι
Σκόρπια τετράδια και χαρτιά σε ράφια βρήκαν μοναξιά.


Χρυσό μου site / έφτιαξες έναν ουρανό απέραντο και φωτεινό
με δίχως όρια και φραγμούς, χωρίς βιβλία, στοιβαγμούς
και copyright
Και τα βιβλία τα φτωχά, μπήκαν κι αυτά μεσ’ στα κουτιά..


Και ποιος με πιάνει / ώρες ατέλειωτες γυρνώ, σκυφτός χωρίς σταματημό
και στο κομπιούτερ μου μπροστά ποτέ δεν λέω : αρκετά
δεν λέω : φτάνει !
Πού θα χαθώ ; που θα με βρεις ; πάνω στα πλήκτρα ολημερίς !


Μα είναι αλήθεια / κλείστηκα μέσα στο εγώ, έπαψα πλέον να μιλώ
γελάω μόνος νευρικά, κι έγινε η νέα μου χαρά
κακιά συνήθεια.
Κι έπεσα μόνος μου κι εγώ στης μοναξιάς μου το κενό.


Κι όλο αδειάζω ! / έγινα μ’ όλους αγενής, έχασα φίλους συγγενείς,
Με σύντροφο και με παιδί έχασα κάθε επαφή
κι ανατριχιάζω.
Στο αίμα ρέει η οργή κι έχω τα πίξελ για τροφή.


Θα στασιάσω ! / και το κομπιούτερ θα γευτεί όλη την πρέπουσα ποινή,
μέσα στον τόσο μου θυμό, θα δώσω τέλος στον χαμό
και θα το σπάσω...
Μα φταίει τάχατες αυτό ή το κουκούτσι μου μυαλό ;


Και σαν προδότης / όπως ο άσωτος υιός θα ξαναδώ πάλι το φως
μεσ’ απ’ την πένα την παλιά που αποζητά καρτερικά
τον κύριό της..
Παλιοί μου φίλοι καρδιακοί, πόσο αισθάνομαι ντροπή !....

-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2017