Τα Μάτια Των Ανθρώπων

Δημιουργός: kostaskoutroulis, Κώστας Κουτρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε δρόμος που παίρνεις
Μια ανάσα

Κάθε βλέμμα που βλέπεις
Μια ανάσα

Κι ο κάθε άνθρωπος
Μια ανάσα

Κι όταν τους κοιτάς
Μια ανάσα

Κι όταν αγκαλιάζονται
Μια ανάσα

Κι είναι αυτό που μου λείπει
Μια ανάσα

Για κάθε δάκρυ που έχυσα
Για κάθε σκοτάδι που φώτισα
Για κάθε μέρα που κοιμήθηκα
Για κάθε νύχτα που ξύπνησα

Να νιώθω πάλι πως σε σταυροδρόμι μπλέχτηκα
Να μην ξέρω η καρδιά πού θέλει να πάω

Κι όπου ο Βορράς να έχει κρύο
Κι όπου ο Νότος ζέστη
Κι όπου η Ανατολή το νέο
Κι όπου η Δύση το παλιό
Κι ίσως εδώ στο κέντρο να είμαι καλύτερα

Κι ίσως να 'ναι ο έρωτας που λείπει
Ίσως να μην ξέρω
Γιατί δεν έμαθα ποτέ
Κι ίσως ένα συγγνώμη να λυτρώσει
Κι ίσως ένα γιασεμί μυρίσει
Στον αέρα
Στο μυαλό
Στην καρδιά

Κοιτάω ψηλά – κι είναι πολύ ψηλά
Κοιτάω χαμηλά - χώμα και κενό
Κι ίσως εδώ στο κέντρο να είμαι καλύτερα

Κι ίσως δεν υπήρξα ποτέ
Κι ίσως δεν υπάρχω
Να 'μαι αέρας που φυσά
Πότε Νότια, πότε Βόρια, πότε Δυτικά, πότε Ανατολικά

Κι η επιλογή μου;

Η μοίρα μου σε ποιόν καθρέφτη χτυπά;

Ή μήπως είναι η μοίρα η ίδια καθρέφτης
Που μέσα του κοιτάς
Και βλέπεις τη μοίρα σου

Κι αν τα μάτια των άλλων είναι καθρέφτες
Είναι η μοίρα μας στα μάτια των ανθρώπων;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2017