Γλυκιά μακρινή ανάμνηση

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Στον παππού μου. Υπάρχουν κάποια συναισθήματα που δε σβήνουν ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γλυκιά μακρινή ανάμνηση

Θυμάμαι τη φιγούρα σου, ψιλόλιγνη λαμπάδα
κορμί κυπαρισσένιο αργά να περπατά,
στα ενενήντα πέντε σου κι είχες μια ομορφάδα,
δε λύγισε το σώμα σου μα ούτε και η καρδιά.

Φορούσες πάντα μαύρα ρούχα και βράκα Κρητική,
μαύρο γιλέκο με σιρίτια περασμένα,
σφιχτοδεμένο το ζωνάρι στη μέση τη λεπτή,
στιβάνια μαύρα καθαρά και πάντα γυαλισμένα.

Στο μέτωπο μαύρο σαρίκι είχες τυλιγμένο
με κρόσσια δάκρυα, να στάζουν όλους τους καημούς
και μέσα από το χέρι σου το κουρασμένο,
με το μπαστούνι σου στη γη, έκρυβες τους λυγμούς.

Βλέμμα ευθύ καθάρια μάτια πάντα υγραμένα
μέσα τους διάβαζα τον πόνο που 'χες ζήσει.
Θάνατοι, δύσκολα χρόνια, με πίκρες ποτισμένα,
μα μόνο τα χαμόγελα για μας είχες κρατήσει.

Γλυκιά ανάμνηση μου μακρινή μαυροντυμένη,
στο νου ξαναγυρνά η φιγούρα του παππού,
μορφή που πάντα φτάνει, τρυφερή κι αγαπημένη
η ευλογημένη σκέψη μου στο βάθος του μυαλού.


Κα Τερίνη.
6.07.06

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-07-2006