Τα περιστέρια ε, άνθρωποι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα...είμαι βλάχα! τέλος...έγραφα μια ώρα και το έχασα στο τελευταίο στίχο, η εξουσία η κουφάλα...αύριο, φιλιά σ` όλους.α

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λίβας καίει τις ελιές μας
φωνάζω
.....φωνάζω
..........φωνάζω.

Ελάτε
.......καλώ
..............να σώσουμε
............................τα λιόδεντρα.

Μου μιλά, μέσα απ` τα κυπαρίσσια
...Ε, μ` αυτή τη φωνή , δεν σ` ακούει κανείς,
..............μονάχη
...........................τα λιακωτά φλέγονται
...............................................φλέγονται.

Πονά η καρδιά σου, υποφέρεις
...............γιατί δεν υποφέρει
.......................κανείς!!! μαζί σου.

Του απαντώ
...................ας κλείσαν τ` αυτιά
............................τα μάτια
...................................το στόμα.

Ας λιώνει ο Λίβας τα ονειρά μου
........................θα γίνω,
................................στάχτη, στάχτη,
...........................................φωνάζοντας
...................................τα περιστέρια!! ε, άνθρωποι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2017