ώρα πάθους

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ώρα πάθους κι ένας ήχος κρυφός
την έκταση διαβαίνει
δε σε φτάνει η φωνή μου
κι ο αντίλαλος λαχτάρα
τη νοσταλγία να ραίνει
ανυπόφορη η ζωή μου

τα χάνω που ξάφνου ακούω
το αδιάκοπο πνιχτό βουητό
τρομαχτικό το πρωί
ανασαίνω και τρέμω
στων χρωμάτων τον αφρό
η σκιά μου στέλνει το κορμί

ακόμα λίγα βήματα κοντεύω
πως είμαι γενναίος και τυχερός
και πρώτος στο χρέος υποφέρω
στο πιο παράτολμο ταξίδι
στου καημού το φώς
πως θα σε δώ στην Ιθάκη το ξέρω

θα πάψω να ονειρεύομαι
θάθλεα πια να μ’αγαπήσεις
μες στα χέρια σου καταλήγω
την τρισύλλαβη ξαναλέω
σμίλεψε λίγο να βοηθήσεις
τον στίχο μου που τον ανοίγω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2017