Τη λευτεριά που ειν των λαών

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Σας ευχαριστώ και πάλι, σήμερα είναι μεγάλο! το συμμάζεψα από δω! το συμμάζεψα από εκε μα τούτο δεν μικραίνειί!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...........2) Ελευθερία......
Απ` τη συλλογή (Μες στη σπηλιά, αγιοκέρι )

Μου μίλησαν για λευτεριά..
κι είδα την κόρη την τρανή,
μ` εσθήτα χρυσαφιά,
γαλάζιο κρίνο στη
Δαδιά.
Τη κόρη που αγάπαγα,
μικρό κλωνί στα χώματα,
που είχε θωριά της γαλανής,
ξίφος κοφτερό στολίδι,
σπινθηροβόλα τη ματιά.

Στη Μπόχαλη να περπατεί
η άσπρη περιστέρα,
δάφνες κι ελιές,
να τις κρατεί,
με δάδες! μες
στα χέρια.

Βόλια είχε στόλισμα,
σταυρό είχε στεφάνι,
κόρφος της μάνας,
αδειανός.
Αστροπελέκια στις κορφές,
φωτός, Καλιρρόη,
κρήνη.
Κι εξόδου τις
πληγές.

Αγαρηνοί, μαύρα σκυλιά,
προδότες, Εωσφόροι,
μια φεγγαρόλουστη κυρά.
Χτιστάδες και μαστόροι.
Αίμα πηχτό, μαύρο θεριό,
τα κόκαλα ηρώων,
σοφών, ποιητών, πολεμιστών,
μαρμάρων, στεναγμών.
Αίμα , θυσίας Σουλιωτών,
Ζαλόγγου, Θερμοπυλών,
Μεσολογγίου σφαγών.

Ω! Ελευθερία..εσύ..
Παλαμιδίου, προμαχώνα,
πέτρας!!
στρώμα!!
Τα κάστρα..τα κάστρα..
Φωτιά! τσεκούρι!
αρματωμένα θεριά,
καριοφύλια! κουμπούρια,
Γέρος Μωριά!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ελευθερία τιμή...
Στεναγμών, Τυρράνων δεσμά,
Αναστάσεως, κόκκινα κεριά.

Ενα βότσαλο στο Αιγαίο,
μια σημαία,
μια πατρίδα.
Δόντια λιονταρίων
ο αγώνας.
Χίλια σπαθιά στα χέρια,
χίλια λευκά περιστέρια.
Λευτεριά! λευτεριά!
οικουμένης..
χρυσά καντηλέρια.

Λευτεριά μου, ακριβή...
Λάσπη πηχτή,
αίμα που ρέει.
΄Της ανθρωπότητας .
Φαρισαίων..πληγή
Ένα κορμάκι που
λιώνει.
Ελευθερία! ανάσα κερί..
χρυσοκίτρινο στάρι.
Πυρρίχιου, λεβεντιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι ορμή.
Θερισμός
τ` Αλωνάρη.

Πέτα ψυχή μου στα πέρατα,
με χέρια ανοιχτά,
στου ποιητή μας,
μυροβόλα, άγια,
συναξάρια.
΄Μ`` άσπρα άτια, μ` άσπρα φτερά.
Ένα περιστεράκι ματώνει,
Ελευθερία εσύ κληρονομιά,
στης παιδικής μου ψυχής
τ` ανήλιαγο!
αλώνι!

Λευτεριά..κόρη του ήλιου
Στις εσχατιές λασπωμένη,
γυμνή, ντροπιασμένη,
πλέγματα, συρματοπλέγματα,
καμίνια καυτά.
Σύνορα, τείχη...φωτιά,
εκατομμύρια, μιλιούνια,
σταυρωμένα!!!
παιδιά!!!

Λευτεριά...
Κολώνα δακρύων, ξεριζωμού,
μικρών πατρίδων !!!!!!!!
τ` άγια.
Πορφυρογέννητα..αίματος!
ψυχής μας
σημάδια.
Δακρύων τα τείχη
στ` άγια τα χώματα
καρφιά...
στα σκηνώματα.
Στα τείχη οι ληστές!
προσκυνητές!
Για τα τρελά τα πουλιά,
μήτε χώμα, μήτε ζωή,
μήτε πατρίδα..
μάνα γλυκιά.

Λευτεριά του λιγμού
Διχοτόμηση, Κύπρος!
Βαρώσια νεκρά!!
μια πληγή που ματώνει.
Μια πράσινη μαχαιριά!
η γραμμή!!
Κερύνεια, Καρπασία
ένα μαύρο τσεμπέρι!!!!
Το βλέμμα βουρκώνει!!!
ένα καντήλι ανάβει ψηλά,
στου Άη Νικόλα, τη χάρη.
Νεκρά παλικάρια!
Νεκρή ζώνη!

Πέτα ψυχή μου..στο στεγνωμένο
κορμάκι..
δίχως ψυχή λουλουδάκι.
Βυζανιάρικο στόμα...στο
στερνό το ταξίδι!!!!!!!!!!!!!!
Απ` το Αφγανιστάν--
στο Ιράκ--στη Συρία.
Απ` το Μάλι----
στο Κουρδιστάν-----
Ζωή...σαν σώμα
δίχως ψυχή.

Στη Σομαλία---στο Σουδάν--
ψυχών κουρελάκια..
γερακιών και βαρβάρων.
Ελευθερία!! σπαραγμός..ελευθερία!!
Πέτα περιστεράκι μου
να στείλεις,
την λευτεριά, που ειν
των λαών.
Και της μεγάλης
Πύλης.

24--11--2017
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2017