απο μικρό παιδι ξέρεις

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

:)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

απο μικρό παιδι ξέρεις
αυτό που σου διαφεύγει
όλασου δειχνουν οτι δεν σε μέλλει
το ασυνείδητο σε κινεί
υποφέρεις το παν φέρεις

καμιά συνείδηση δεν ειναι αρκετή
κι αυτή είναι όλη
άνευ υπολογισμού και παραλογισμού
το ψυχόρμητο σου
για να φρενάρει και να ορίσει
που δεν είναι κτήμα κανενός
ο θάνατος κι ζωή



από την πρώτη φραση μου ρθε το ένα παιδι μετράει τα άστρα
δεν το έχω διαβάσει μόλις που μου βγήκε
και πήγα να βρω τουλάχιστο ένα απόσπασμα

αλλιώτικα εκτελεστικό
να μην θυμίζει







































"Κι όταν θα νομίσεις ότι πέθανες… θα ‘χει τελειώσει η αρρώστια.
Θα είσαι ζωντανός,
μα θα είσαι και άσκημος.

Θα ‘χεις φρικτά ασκημίσει.

Αλήθεια… αυτό είναι η αγάπη;

Όποιος αγαπά δεν μπορεί να το πει. Κι όποιος δεν αγαπά, δεν το ξέρει…

«…ο Μέλιος απ’ τη θέση του έμεινε άφωνος. Ύστερα, άρχισε σιγά σιγά
να καταλαβαίνει… Κάποιοι άνθρωποι, που δεν ήξερε ποιοι, ούτε για ποιο
λόγο, σκάβανε ανάμεσα απ’ τους ανθρώπους χαντάκια, σήκωναν αξεπέραστα
βουνά. Ποιοι ήταν και γιατί το κάνανε; Ένα μόνο καταλάβαινε. Ότι σ’ αυτή τη ζωή
είχε ο καθένας τη θέση του, που δεν ήταν όμοια για όλους. Τώρα, ποιος ήταν αυτός
που μοίραζε τις θέσεις;…Μήπως ο θεός; Μα οι μεγάλοι, εξόν από τ’ άλλα κακά που
κάνανε, κάνανε και τούτο : Φτιάξανε το Θεό σύμφωνα με το μπόι τους και δεν περίσσευε
Θεός για παιδιά.

Του ‘ρθε να ξεφωνίσει. Να ξεφωνίσει την αδικία. Ύστερα έσφιξε τα χέρια του. Και τότε, ανακάλυψε ότι η μόνη δύναμη, που μπορούσε να στηρίζεται, ήταν μες τα χέρια του.

Ήταν ο εαυτός του. Ο μικρός φτωχός, εαυτός του. Κανένας άλλος»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2017