Σατυρική Ελεγεία για τα τέκνα της Μέσης Θαλάσ

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

..κι αυτό παλιό

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο μαϊντανός σαν άνθισε έφυγε από τη γλάστρα
να που καθάρισε η αυλή κι έλαμψε από την πάστρα,
πώς βόσκει άραγε νυχτιές και πώς ν' αρμέγει τ'άστρα ?
φυτρώνει στις ξερολιθιές , κει κάτω από τα κάστρα ?
ή μήπως σούφης θα γενεί ή μήπως και προφήτης
- κάποιοι μου μαρτυρήσανε πως πάει για κομήτης
δεν τον χωρούσε άλλωστε ο θαλασσί πλανήτης -
μα , πες μου , πριν του σύμπαντος μου γίνεις ερημίτης,
πιότερη γλύκα του κρασιού βγάζει ο καμπανίτης ?
κύρης του μαυροπέλαγου , σκυλόψαρο ή δύτης ?
ε , θα μου πεις , το ίζημα των γρανιτών βωξίτης
ναι , θα σου πω , κακάδι μου , το ίζημα της μύτης,
πες μου , αν κλείσεις την ακτή το κύμα θα βαλτώσει ?
πες μου , αν πάψεις την αυγή ο ήλιος θα στοιχειώσει ?
κι αν θα στοιχειώσει στη νυχτιά , ποιό άστρο θ`αμαυρώσει ?
κι αν θα στοιχειώσει στην καρδιά , ποιά σκέψη θα σκοτώσει ?

Η ύαινα σαν χόρτασε , γυμνό πια το κουφάρι
ασπράτα κόκκαλα χορδές στου ήλιου το δοξάρι
( τις σάρκες εξεχώρισα σαν ήυρα από το στάρι
σα να εφύσηξε Νοτιάς , αφρίζει το χορτάρι
η έρημος την άμμο της ξεχύνει απ΄το πυθάρι
να ! σβήνονται πατήματα που κέντησε λιοντάρι
ύστερα άρχισε βροχή , ρίχνει με το καντάρι
κι αρχίσανε τα όρνεα να λαχταρούν το ψάρι
μα .. αυτά δεν είναι όρνεα για κοίτα είναι γλάροι `
εμπέρδεψα νερά και γη στου πλοίου μου το αμπάρι ,
φύκι μου έμοιασε μ`ανθός και κύμα για κλωνάρι
κάποιος γυρεύει το ψωμί στο σφαλιστό ερμάρι ,
μα .. ετούτος δεν ειν ` λιόνταρος μωρ` είναι παλικάρι
και η μπόχα απ` το ψοφίμι εδώ , μπαγιάτικο μοσχάρι ,
πιτσιλωτό σαν ύαινα ολόγιομο φεγγάρι
σα χόρτασ` από όνειρα έφυγε με καμάρι..

Εν κατακλείδι , δίποδος , με φύλλα , δίχως ρίζες ,
χώνω στη μύτη το κουλό , χώνω καρφιά στις πρίζες,
τώρα λοιπόν που άνθισα κι ονειροχορτασμένος,
παρένθεσης μεσίστιας που άνοιξα κλεισμένος,
ζωής κουβάρι ξετυλώ ,μα είμαι μπερδεμένος
να μείνω πάντοτ`άγνωστος αγνός και τιμημένος ?
ή να γεννώ διάσημος , κατουροφιλημένος ?
της ίδιας απορίας μου εγώ φαντάζω ξένος
αλί σε μένα `νε ! αλί ! μωρός , μα και παρθένος..
Στάσου αναγνώστη .. μια στιγμή , δεν τέλειωσα ο έρμος,
για πες μου είσαι σίγουρος πως άλλονε διαβάζεις ?
βρε μπας τις ίδιες σκέψεις σου μαζί μου μυρικάζεις ?
κάθε βδομάδα σώβρακο μολόγα δεν αλλάζεις ?
όταν ρευτείς τι διάβολο , απόλαυση φωνάζεις ,
καθρέπτες όταν τους κοιτάς , σε ποιάς σκιάς σου μοιάζεις ?
ανθρώποι σαν χειροκροτούν , δεν τρέμεις , δεν τρομάζεις ?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-07-2006