Προ-απολογισμός 2017

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Σας ευχαριστώ όλους που με διαβάζατε και φέτος μου χαρίσατε μία όμορφη χρόνια!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δώδεκα μονάχα μέρες για να κλείσει αυτός ο χρόνος
ώρα για αξιολογήσω, σκέφτομαι στην άκρη μόνος.
Κι ας μην είναι, παραμόνο, μες στο χρόνο μία μέρα
συμβολίζει την ελπίδα, φέτος, πρώτη είναι Δευτέρα.

Θα αρχίσει η βδομάδα, νέος μήνας, νέος χρόνος
και με νέες προσδοκίες που καθείς, θα κάνει μόνος.
θα αρχίσουνε να λένε, τι ζητάνε για να αλλάξει
και θα αναθεματίζουν πάλι... (όπως πέρσι το δεκάξι)

Πάλι εγώ θα τους κοιτάζω, μέσα στη μελαγχολία
και χαμένος στα δικά μου δε θα δίνω σημασία
μπρος στο γιορτινό τραπέζι, με στολίδια και χαρές
θα περνάνε από μπροστά μου όσα έμειναν στο χθες

Δώδεκα μονάχα μέρες για να φτάσει αυτή η ώρα
και τις εκκρεμότητες μου πρέπει να τις κλείσω τώρα
πριν αλλάξει αυτός ο χρόνος, πριν χρονίσουν τα μαντάτα
πρέπει αντιμετωπίσω τώρα, τη χρονιά που 'μουν τριάντα

Νέοι φίλοι, νέα χόμπι, ένας χωρισμός,
ένας έρωτας που πάλι, έγινε καπνός,
νέοι δρόμοι και απόψεις, νέες θεωρίες
και βραδιές που ξημερώσαν... με φιλοσοφίες.

Αναμνήσεις που δε σβήσαν, φρούδες προσδοκίες.
Αδίκησα! Μ' αδίκησαν! ...Χρονιά με αδικίες
Δουλειά - δουλεία - φυλακή, που μέσα τους με είχαν
φωτιά τσιγάρο και κρασί... όλα αυτά κοπήκαν

Κάποια μικρή μ' αγάπησε, δίχως να ανταποδώσω
άλλη κρατούσε την καρδιά, αγάπη πως να νιώσω;
Σπίτι, κενό δωμάτιο, λάθη με το τσουβάλι
χρονιά που μουν αδύναμος, γι αυτό δε φταιν οι άλλοι

Φρενάρισμα, τρακάρισμά, κι η θλίψη μου βραβείο
φίλοι, γνωστοί και συγγενείς περάσαν χειρουργείο
Γάμος, χαρές, γιορτή, χαμός, πάντρεψα δύο φίλους
και στέκομαι στο πλάι τους, χαμογελώ για 'κείνους

Τρέλα νικά τη λογική, και το μελάνι η πένα
ποιήματά απ το παρελθόν πια μελοποιημένα
και κάπου, κάποια όμορφή, δίχως να τη γνωρίζω
μιλάει για τα ποιήματα που έγραψα... δακρύζω

Στιχουργική εξέλιξη, γράφω σε νέο ύφος
και σταματά για 'μένανε πια να μιλά ο στίχος
Χρονιά μακριά απ το θεό, μια προσευχή δεν είπα
ούτε ένα απλό ευχαριστώ για όλα αυτά που βρήκα

Μια στέγη στο κεφάλι μου, στιγμές μες στην αγάπη
ζεστό νερό και φαγητό, και μαλακό κρεβάτι
γιορτές με φίλους συγγενείς, για τα γενέθλια μου
σχεδόν... οι περισσότεροι που αγαπώ κοντά μου!

Εικόνες του δεκαεφτά, για τα τριάντα χρόνια
δώδεκα μέρες έμειναν, να εμπιστευτώ ακόμα
τα λάθη μου να επωμιστώ, κι εγώ να συγχωρήσω
κι έτσι πια στο δεκαοχτώ απ την αρχή να αρχίσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2017