Τις μου πταίει ? 

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις μου πταίει ?

Της σκέψης το δάκρυ πικρό / στο μάγουλο ρέει
ποτάμι μιας λάβας, μικρό / τα χείλη μου καίει,
ατέλειωτες μνήμες πονούν / το βλέμμα θολώνουν
σκληρά την καρδιά μου δονούν / και τοίχους υψώνουν.

Βαθιά αλμυρή χαρακιά / το κάθε μου νεύμα
οργώνει και σπέρνει φρικιά / που σβήσουν το πνεύμα,
σπορά μιας κακιάς εποχής / φυτρώνει και πάλι
καρπούς μιας παλιάς ενοχής / να δρέψει στη ζάλη.

[I]    Πώς θα ‘θελα να ‘μουνα νιος / να νιώσω μια στάλα
    σωστά πώς ορίζουν το βιός / με όνειρα άλλα,
    ας ήμουνα λίγο σοφός / σε μία μου κρίση
    να λουζόταν, ίσως, στο φως / η κάθε μου λύση.[/I]

Μ’ αλίμονο, κάθε στιγμή / υπήρξα χυδαίος
νομίζοντας πως με πυγμή / θα ήμουν ωραίος,
θεώρησα δήθεν σωστό / πως είχα τις χάρες
απίθανα σε ποσοστό / να φέρνω εξάρες.

Μα όμως η μοίρα ορθή / φροντίζει για όλους
και μοίρασε σαν παρακμή / τους δίκαιους ρόλους
κι εγώ πού ‘μουν πάντα μπροστά / να είμαι ρετάλι
με λόγια κι αυτά λιγοστά / κι απέραντο χάλι...

[I]     Τι έφταιξε κι είμαι σαθρός ; / ποια μοίρα με δέρνει ;
    και άραγε ποιος ο εχθρός / για ό,τι με σέρνει ;
    Αχ ! έφτασ’ η ώρα να πω / που σπάνια λέω
    πως κλαίω για ό,τι αγαπώ / (κι εγώ μόνο φταίω !..) ..[/I]
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2017