Έχει η ρίμα..αντάλλαγμα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φιλαράκια, αυτό τ` αποψινό άρεσε και σε μένα, δεν συμβαίνει συχνά κι όταν γράφω κάτι που μου αρέσει, θα είναι με μια ανάσα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν δεν την στύψεις τη ψυχή σου
τι θαρρείς θα δεις για σημάδι,
αν δεν βάλεις της ζωής σου
το μοναχικό σου βράδυ.

Άν του έρωτα τα πάθη
δεν τα κάνεις προσευχή
κι όσα σε πονούνε λάθη
να τα κάνεις νέα αρχή.

Την καρδιά αν δεν απλώσεις
στα λευκά σου τα χαρτιά
φλέβα, αγάπης αν δεν δώσεις
μια φωτιά στη πυροστιά.

Αν δεν καείς, το λέει, το χαρτί
δίχως αποκαίδια....
αν είναι η μέρα σου γιορτή
του έρωτα, πλουμίδια.

Δεν ειν το μολύβι, εκδρομή
στις ομορφιές του Μάη
μην είναι όχι κι ένα μη
πόθος που ξεψυχάει.

Δάκρυ, αν δεν βρέξει τη σελίδα
και κοφτερό μαχαίρι
την τελευταία σου ελπίδα
κι όσα η ψυχή σου ξέρει

Αν δεν καείς μες στις λέξεις
μια κάθαρση να ψάξεις
ότι ιστορία να διαλέξεις
μόνο να θες να κλάψεις.

Μ` αίμα, μολύβι και χαρτιά
σαν θέλεις το στεφάνι
να ξεριζώσεις την καρδιά
και τούτο δεν σου φτάνει.

Τις λέξεις που δεν τραγουδούν
που δεν βουρκώνουν μάτια μου
να ζωγραφίσουν δεν μπορούν
σ` εικόνες τα κομμάτια μου.

Αν δεν στυφτείς χαράματα
σαν φεύγει η αγάπη
όλα της γης τα γράμματα
κι ένα μονάχα αγκάθι.

Βάλ`το ψυχή ζωγράφισε
με κόκκινο μολύβι
ίχνη από αίμα άφησε
χρυσό ένα δαχτυλίδι.

Αν δεν στυφτείς το μάλαμα
τσίγκος θαρρώ πως μοιάζει
έχει η ρίμα ατάλλαγμα
ένα καντήλι μοιάζει

Ψυχή φωτός, στα σκοτάδια μας
σπίρτο μια μολυβιά
δάκρυ, σημάδια, υφάδια μας
κι όσα πονούν καρφιά.

Μια στάλα αίμα για τον έρωτα
και δυο για την αγάπη
της γύμνιας τα αφανέρωτα
του μελανιού χρυσάφι.

19--12--2017--
Αδαμοπούλου Γεωργία..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2017