Το σύμπαν ψάχνει

Δημιουργός: ... άρα υπάρχω, Χρηστάκης Μπέστας

Υγεία, Ειρήνη και ψυχική γαλήνη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Ηχούν σάλπιγγες, ο νέος χρόνος μια γιορτή
μα οι παγκόσμιες εικόνες σε τρομάζουν
ψήφισες ΑΛΛΟ κι όμως κάναν αμορτί
όσοι με ψέμα κυβερνούν και ψέμα κράζουν.

Πως να ξεχάσεις ό,τι έχει ανατραπεί
μα ξαναπερπατά! με ζερβοδέξια δεκανίκια
πως νάν’ η θέληση άκαμπτη σαν Δία αστραπή
αφού το πνεύμα μας ζει μόνιμα στα νοίκια;

Ηχούν σάλπιγγες, απ' άκρου σ’ άκρο: αμαχητί
και μόνο σκέψεις ανυπόταχτες φωνάζουν
κληρώνει η νύχτα κι όσες κάνουν αμορτί
μια μέρα ακόμη θα ‘ν’ εδώ να σε διχάζουν.

Πως να ξεχάσεις ό,τι έχει ειπωθεί
πως να ταυτίσεις την αλήθεια με το ψέμα
πως η αγανάκτηση μπορεί να οργανωθεί
χωρίς το τίμημα να είναι πάλι: αίμα;

Ηχούν σάλπιγγες, εδώ και χρόνια: ξεπεσμός
και θέλει θάρρος τους "δικούς σου" να δικάσεις
θα στήσουν κάλπη "να μιλήσεις", μα ο θεσμός:
είναι μια απάτη... Ψάξε πως να αντιδράσεις...

Πως να ξεχάσεις ό,τι σ’ έχει κατοικήσει
πως να χωρίσεις την αγάπη απ’ τη συνήθεια
πως των ανθρώπων η ψυχή να ορθολογίσει
όταν χορταίνει με ληγμένα παραμύθια;

Ας ξαναρχίσουμε απ’ τους μύθους του Αισώπου
λιθαράκι ας βάλουμε: περί ενός ζώου ασώτου
και πεπεισμένοι πως στη μικρότητα του ανθρώπου
το σύμπαν ψάχνει αιώνες να ‘βρει έναν Θεό του:

θεάνθρωποι μα Υπεύθυνοι Θνητοί δίχως λατρεία
το πρώτο θέλημα Θεού να ‘ν’ η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
η ύπαρξή μας όλη εδώ! μέσα στην Ιστορία
δίχως αγύρτες, κόλαση και φόβο γι’ αμαρτία.

Πέρνα λοιπόν καλή χρονιά μέσ’ από κάθε στίχο
στο ίσιο κι ατελεύτητο του Χρόνου μονοπάτι
δώσ’ μας τον τόνο νάβρουμε της ανθρωπιάς τον ήχο
και ψήγματ’ απ’ το στοχασμό του αθάνατου Σωκράτη.[/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2018