μια αχτίδα

Δημιουργός: Βασίλης Μακεδών, Βασίλης Ανδρώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μια αχτίδα μόνο θέλω...


Ο λογισμός μου σ΄έπλασε ήλιε μου στην ψυχή μου,
και μια αχτίδα σου αρκεί να φέρει τη χαρά,
στης θλίψης μου τον ωκεανό αλλοίωτη σφραγίδα
της μοναξιάς μου απόδραση, της μοίρας μου φτερά.

Ο δίσκος σου παντοτινή εικόνα της ψυχής μου,
που από πάθη δέσμια περνά μες στον καιρό,
τρέχει μέσα στις φλέβες μου άλυκο φως κι ελπίδα
και γίνεται ένα βαριά μια μοναξιά με κύμα αλμυρό.

Εσένα κοιτάζω εκεί ψηλά στα ανέφικτα παλάτια
που μόνο με σκέψη και με νου, μπορώ εκεί να ζήσω
κάποιας αχτίδας ζεστασιά μπορώ πια να ελπίζω
και στην πιο ωραία μου φορεσιά το φως να ζωγραφίσω.

Ναι! μια αχτίδα είν΄αρκετή στη γη την ανθοφόρα
να γίνει το χώμα γλυκός καρπός κι ο κόπος ξανθό σιτάρι
και ο ιδρώτας του ζευγά ποτάμι δροσιάς και ίσκιος,
να ξανανθίσουν πασχαλιές, να βγάλει η γης χορτάρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2018